ذخیره ساز NAS در مقابل ذخیره ساز DAS

ذخیره ساز NAS در مقابل ذخیره ساز DAS

dزمان انتخاب سرور حتما ذخیره ساز  NAS یا ذخیره ساز DAS به گوش تان رسیده است. تفاوت این دو ذخیره ساز چیست و کدام مطابق با نیاز شما است؟ زمانیکه شما به ظرفیت ذخیره سازی اضافی نیاز پیدا می کنید، دستگاه ذخیره ساز NAS یا دستگاه ذخیره ساز DAS می تواند راه کار مناسبی باشد. در این مقاله ما راهکارهای ساده ای در انتخاب این دستگاه ها به شما خواهیم داد و در ابتدای مقاله به تعاریف ساده ای از آن ها می پردازیم.

ذخیره ساز DAS چیست؟

دستگاه ذخیره ساز DAS یا Direct Attached Storage از طریق کابل به سرور متصل می شود و تحت شبکه نیست. ذخیره ساز DAS در واقع به صورت هارد دیسک هایی مستقیم در داخل سرور قرار می گیرد و فضای ذخیره سازی بیشتری می سازد. این دستگاه همچنین می تواند به صورت enclosure از طریق کارت HBA به سرور متصل شود.

ذخیره ساز NAS چیست؟

یکی از انواع دستگاه های ذخیره سازی، NAS یا Network Attached Storage است. این دستگاه ذخیره سازی به شبکه متصل می شود و به سرور و سایر دستگاه ها اجازه می دهد فضای ذخیره سازی یکسانی را به اشتراک بگذارند.

در واقع در ذخیره ساز NAS هارد دیسک ها برروی یک سرور قرار می گیرند و این هارد ها در شبکه برای دستگاه های دیگر به اشتراک گذاشته می شوند. در سیستم ذخیره سازی NAS اشتراک گذاری فایل ها ساده تر است و قابلیت Multiple Access برای کاربر وجود دارد.

چرا ذخیره ساز DAS را انتخاب کنیم؟

ابتدایی و ساده ترین سطح ذخیره سازی به روش DAS است. در این ذخیره سازی سرور و دستگاه ذخیره ساز براحتی در دسترس هستند. کاربرانی که از ذخیره ساز DAS استفاده می کنند نیازی به شبکه ندارند. در واقع تمامی داده ها از طریق هارد درایو ها مستقیما در اختیار قرار می گیرند. این روش برای زمانی که اینترنت نداشته باشید مناسب است.

اگرچه از نظر تکنولوژی ذخیره ساز DAS دارای ساختار ساده تری است، اما می تواند از نظر امنیت داده دارای اهمیت بیشتری باشد. از آنجایی که کاربر جهت دسترسی به داده ها نیازی به برقراری ارتباط از طریق اینترنت ندارد، اتصال به شبکه صورت نمی گیرد. لذا اطلاعاتی که بر روی دستگاه ذخیره می شوند مورد تهاجم ویروس و سایر حملات شبکه ای نیز قرار نخواهند گرفت. این مسئله برای شرکت های بزرگی که دارای اطلاعات حیاتی و امنیتی هستند، اهمیت دارد.

چرا ذخیره ساز NAS را انتخاب کنیم؟

از آنجایی که ذخیره ساز NAS به شبکه متصل می شود، کاربر می تواند بدون نیاز به اتصال فیزیکی به درایو NAS دسترسی داشته باشد. در نتیجه دسترسی به فایل ها سریع تر و راحت تر خواهد بود. همچنین زمانی که نیاز به گسترش دستگاه ذخیره ساز باشد براحتی می توان فضای ذخیره سازی را افزایش داد.

در واقع با استفاده از ذخیره ساز NAS می توان براحتی اطلاعات را ذخیره کرد، به اشتراک گذاشت و امنیت داده را برقرار کرد. هر کاربری که به شبکه وصل باشد می تواند به راحتی اطلاعات را بر روی NAS ذخیره یا از آن استفاده کند.

ذخیره ساز NAS کجا کاربرد دارد؟

شرکت های کوچک و متوسط (SMBs) بطور قابل توجهی از ذخیره سازهای تحت شبکه استفاده می کنند. به دلیل مزایایی که این ذخیره ساز برای شرکت ها دارد میزان استفاده از آن بالا رفته است. بخصوص برای شرکت های نوپایی که در حال رشد هستند.

در نتیجه تقاضا بالا این استوریج ها از هارد های SSD در دستگاه ذخیره ساز NAS در مقایسه با بقیه هارد ها بیشتر استفاده می شود. در واقع یکی از فاکتور هایی که باعث استفاده بیشتر از هارد SSD شده، اتصال سریع تر اینترنتی آن است.

از آنجایی که هر سال حجم اطلاعات دیجیتالی دوبرابر می شود نیاز به تحلیل و بایگانی داده ها هر روز بیشتر خواهد شد. در نتیجه ذخیره ساز NAS راه حل ایده آلی برای شرکت هایی است که در تلاش برای حل چالش های ذخیره اطلاعات هستند. این استوریج را یک دستگاه شبکه مستقل مبنی بر سرور در نظر بگیرید که دارای IP آدرس، بکاپ گیری، ذخیره سازی و مجازی سازی مجزا به خود است.

نتیجه گیری

ذخیره ساز DAS که به صورت مستقیم به سرور متصل می شوند برای نصب نیاز به تخصص خاصی ندارد. سادگی و آسانی در این استوریج ها از عوامل اصلی استفاده آن ها در شرکت های کوچک تا متوسط است.

زمانیکه نیاز به پشتیبانی و بکاپ گیری داده، افزایش ظرفیت ذخیره سازی دارید انواع دستگاه های ذخیره ساز NAS می تواند گزینه مناسبی برای شرکت یا سازمان شما باشد. این دستگاه ها بر مبنای شبکه هستند و در مقایسه با ذخیره ساز DAS حجم ذخیره سازی بالاتری دارند. در مقالات بعدی به ویژگی هایی که دستگاه ذخیره ساز NAS بایستی داشته باشد و انواع مدل های موجود در بازار می پردازیم.

در صورت کسب هرگونه اطلاعات در ارتباط با محصولات دستگاه ذخیره ساز می توانید با کارشناسان فروش توسعه سخت افزار آبان از طریق تماس با شماره ۴۲۲۰۱۰۰۰-۰۲۱ ارتباط برقرار نمایید.

Read more

کارتHBA سرور اچ پی

کارت hba سرور

کارت HBA سرور اچ پی HPE Store Fabric 16Gb Host Bus Adapter

برای برقراری ارتباط بین سرور اچ پی و دستگاه های ذخیره ساز و هم چنین شبکه؛ جهت بالا بردن سرعت انتقال داده و بازیابی آن ها؛ از کارت HBA سرور اچ پی که به عنوان آداپتور گذرگاه میزبان یا Host Bus Adapter شناخته می شود، استفاده می شود. از جمله این دستگاه های ذخیره ساز می توان به SAN یا DAS اشاره نمود که رایج ترین این دستگاه ها در بازار در مدل های MSA2040، MSA2050، MSA2052، MSA2060 و MSA 2062 استفاده می شود.

کارت HBA سرور اچ پی برای برقراری ارتباط صرفا بر مبنای پروتکل FC (Fiber Channel) عمل می کند و به دلیل اینکه بازیابی داده و ذخیره سازی اطلاعات را بر روی CPU سرور انجام نمی دهد موجب بهبود سرعت و عملکرد بهینه در سرور می شود. کارت HBA سرور اچ پی از طریق شکاف یا اسلات PCI Express بر روی رایزر سرور نصب می شود و براساس سرعت انتقال داده ۱Gbps، ۲Gbps، ۴Gbps، ۸Gbps و ۱۶Gbps در دسترس قرار می گیرد.

پیشرفت در کارت HBA سرور اچ پی به منظور یکپارچه سازی داده‌ ها، جلوگیری از خرابی احتمالی دیتا سنتر ها و گسترش پشتیبانی مجازی سازی سرور و انتقال و بازیابی داده ها با سرعت بالاتر، صورت می گیرد. این کارت ها به دلیل امنیت بالا و پشتیبانی مناسب در ایستگاه های رادیویی، سرور ها، دیتا سنتر ها، سیستم های امنیتی و نظارتی و ذخیره سازی مستقیم داده ها از شبکه به حافظه بیشترین کاربرد را دارند.

ویژگی ها یی از کارت HBA سرور اچ پی که مورد توجه است شامل رابط گذرگاه کارت، تعداد پورت استفاده شده در کارت، نوع کابل ارتباطی، نرخ انتقال کارت و نوع سازگاری آن با سرور است.

امروزه از متداول ترین و پرکاربردترین نوع کارت HBA سرور اچ پی می توان به HPE Store Fabric 16Gb Host Bus Adapter اشاره نمود که از سرورهای HPE ProLiant پشتیبانی می کند. این کارت HBA سرور اچ پی با قابلیت دو براربر نمودن عملکرد I/O در مقایسه با HBA های ۸Gb و داشتن تایم تاخیر کمتر به بالا بردن سطح عملکرد و بهره وری اجزای زیرساختی دیتا سنتر کمک می کند.

کارت HBA سرور اچ پی HPE Store Fabric 16Gb Host Bus Adapter کاملا سازگار با شبکه های ذخیره ساز بوده و در زمان تهیه Backup، بازیابی اطلاعات، انتقال داده ها و مجازی سازی کاملا بهینه عمل می کنند.

کارت HBA سرور اچ پی HPE Store Fabric 16Gb Host Bus Adapter از نظر IOPS میزان عملکرد آن تا ۶ برابر و از نظر توان عملیاتی تا ۲ برابر بالاتر از کارت HBA سرور اچ پی ۸Gb است و میزان تایم تاخیر در آن به نصف کاهش پیدا کرده است. در نتیجه بلوک های داده ای بزرگ تری انتقال پیدا می کند و میزان VMهایی که هر سرور می تواند پشتیبانی کند بالاتر می رود.

کارت HBA سرور اچ پی HPE Store Fabric 16Gb Host Bus Adapter از ابزار Smart SAN پشتیبانی می کند که برای مدیریت خودکار شبکه SAN استفاده می شود. این ابزار موجب کاهش مراحل کانفیگ و بهبود روند ذخیره سازی می شود.

مدل های کارت HBA سرور اچ پی HPE Store Fabric 16Gb Host Bus Adapter در ۳ نوع پورت Single، Dual و Quad با پارت نامبر های متفاوت به شرح زیر می باشد:

Part Number Name Port Model
QW971A HPE Store Fabric SN1000Q 16GB 1-port PCIe Fiber Channel Host Bus Adapter Single Port SN1000Q
QW972A HPE Store Fabric SN1000Q 16GB 2-port PCIe Fiber Channel Host Bus Adapter Dual Port SN1000Q
C8R38A HPE Store Fabric SN1100E 16Gb Single Port Fiber Channel Host Bus Adapter Single Port SN1100E
C8R39A HPE Store Fabric SN1100E 16Gb Dual Port Fiber Channel Host Bus Adapter Dual Port SN1100E
P9D93A HPE Store Fabric SN1100Q 16Gb Single Port Fiber Channel Host Bus Adapter Single Port SN1100Q
P9D94A HPE Store Fabric SN1100Q 16Gb Dual Port Fiber Channel Host Bus Adapter Dual Port SN1100Q
P9D99A HPE Store Fabric SN1100E 16Gb 4- port Fiber Channel Host Bus Adapter Quad Port SN1100E
Q0L13A HPE SN1200E 16Gb Single Port Fibre Channel Host Bus Adapter Single Port SN1200E
Q0L14A HPE SN1200E 16Gb Dual Port Fibre Channel Host Bus Adapter Dual Port SN1200E

سرعت پورت این مدل های کارت HBA سرور اچ پی HPE Store Fabric 16Gb Host Bus Adapter به میزان ۱۶Gbps و نوع اسلات پشتیبانی شده در آن ها PCI Express 3.0 FC است. نوع کانال ارتباطی در آن ها Fiber Optic و این تعداد پارت نامبر سازگار با سرورهای HPE ProLiant سری Gen10، Gen9 و Gen8 هستند. در مدل SN1200E و SN1100Q از رم های NVMe نیز پشتیبانی می شود. مدل های SN1200E با پارت نامبر Q0L13A و SN1200E با پارت نامبر Q0L14A از سرورهای سری Gen9 و Gen8 پشتیبانی نمی کنند.

در کارت HBA سرور اچ پی HPE Store Fabric ۱۶Gb Host Bus Adapter از ۱، ۲ یا ۴ ماژول SFP استفاده می شود. این ماژول های SFP به اسم Transceiver نیز شناخته شده اند، وظیفه تبادل اطلاعات سریال نوری به سریال الکتریکی و بالعکس را دارند و دارای اتصال FC یا GbE هستند که در کارت HBA سرور اچ پی HPE Store Fabric ۱۶Gb Host Bus Adapter اتصال از نوع FC است. ماژول های SFP در دو نوع Single mode و Multimode هستند که نوع استفاده شده در کارت HBA سرور اچ پی Multimode است. در این نوع اندازه هسته ۵۰ میکرو متر است که قطر بیشتر فیبرهای نوری، سیگنال های بیشتری با پهنای باند بیشتری را فراهم نموده و سرعت انتقال داده ها را بالا می برد.

از جمله پارت نامبر های پرفروش در بازار می توان به P9D94A، P9D93A، Q0L13A و Q0L14A اشاره نمود که در اینجا ویژگی های بارز در این کارت های HBA را بررسی می کنیم:

P9D94A P9D93A Q0L13A Q0L14A
رابط گذرگاه کارت PCIe 3.0 x8 PCIe 3.0 x8 PCIe 3.0 x8 PCIe 3.0 x8
تعداد پورت استفاده شده در کارت ۲ ۱ ۱ ۲
نوع کابل ارتباطی Multi-mode Optic Multi-mode Optic Multi-mode Optic Multi-mode Optic
نرخ انتقال کارت ۱۶ Gbps ۱۶ Gbps ۱۶ Gbps ۱۶ Gbps
تعداد SFP ۲ ۱ ۱ ۲
نوع سازگاری با سرور HPE ProLiant DL Gen10, HPE ProLiant DL Gen9, HPE ProLiant DL Gen8 HPE ProLiant DL Gen10, HPE ProLiant DL Gen9, HPE ProLiant DL Gen8 HPE ProLiant DL Gen10 HPE ProLiant DL Gen10

 

Read more

سرور HPE ProLiant DL380 Gen10 Plus :

سرور HPE ProLiant DL380 Gen10 Plus

 

سرور HPE ProLiant DL380 Gen10 Plus عرضه شده توسط شرکت HPE با پشتیبانی CPU نسل سوم Intel Xeon Scalable Processors و Ram DDR4 به بالاترین مرزهای عملکرد در سطح جهانی رسیده و قابلیت توسعه پذیری فوق العاده ای دارد. این سرور ۲U/2p، سازگار با محیط های کاری متنوع از جمله دیتاسنترهای بزرگ و تجارت های در حال رشد است.

بازخورد عملکردی سرور و تنظیمات BIOS آن هم جهت با نیازهای تجاری بوده و از نظر امنیتی به بالاترین سطح رسیده است. سیستم امنیتی بالا در سرور HPE ProLiant DL380 Gen10 Plus  موجب تسهیل در بازیابی سیستم عامل، اتصالات اینترنتی و عملکردهای انتقال داده ای شده است.

سرور HPE ProLiant DL380 Gen10 Plus قابلیت تسهیل عملکردهای مدیریتی و ایجاد پلتفرم های مجازی سازی را دارا است و تکنولوژی iLO ( HPE Integrated Lights-Out) تبعیه شده در سرور، ابزاری برای مدیریت داخلی قطعات سرور، تهیه گزارش هشدارهای امنیتی و کنترل از راه دور را فراهم نموده است.

استفاده از تکنولوژی های به روز در قطعات سخت افزاری این سرور موجب شده در بالاترین رده از سرورهای شرکت HPE قرار بگیرد که در اینجا به آنها اشاره خواهیم داشت:

با پشتیبانی سرور HPE ProLiant DL380 Gen10 Plus  از CPUهای نسل سوم مدل Intel Xeon Gold و Intel Xeon Platinum قابلیت پردازشی بالاتری برای داده ها ایجاد شده است. در زیر مدل های CPU پشتیانی شده توسط این سرور اشاره می شود­­­­­:

Intel Xeon Platinum/Gold ۸۳xx

Intel Xeon Platinum/Gold ۶۳xx

از جمله CPU  قدرتمند و قابل پشتیبانی سرور  HPE ProLiant DL380 Gen10 Plus می توان بهIntel Xeon Platinum 8368  اشاره کرد که دارای ۳۸ هسته منطقی و ۷۶ هسته مجازی است. میزان کش این پردازنده  ۵۷ MB L3 بوده و حداکثر سرعت پردازش  ۳۲۰۰  MT/s می باشد. فرکانس پردازش آن ۲.۴ GHz  و در حالت توربو ۳.۴۰ GHz می باشد. توان مصرف انرژی ۲۷۰W است.

در سرور HPE ProLiant DL380 Gen10 Plus  از آخرین نسل Ram های HPE Smart Array   مدل DDR4   یعنی DDR4 3200 استفاده می شود که سرعت فرکانسی بالاتر و تاخیر کمتری در مقایسه با مدل های قبلی دارند. RAMهای پشتیبانی شده در این سرور شامل ماژول های زیر است:

Registered که به صورت RDIMM نشان داده می شود.

Load-Reduced که به صورت LRDIMM نشان داده می شود.

و NVME که به صورت NVDIMM نشان داده می شود.

حداکثر سرعت فرکانس این ماژول های حافظه  ۳۲۰۰ MT/s  می باشد. بسته به نوع مدل CPU  استفاده شده در سرور HPE ProLiant DL380 Gen10 Plus ، فرکانس رم مخصوص به آن ساپورت می شود.

۳۲ عدد اسلات DIMM روی سرور HPE ProLiant DL380 Gen10 Plus داریم. تعداد     DIMM  برای هر CPU  ۸کانال حافظه می باشد که هر کانال، دو ماژول حافظه دارد یعنی هر CPU  ۱۶ ماژول حافظه را کنترل و از فناوری  six by two استفاده می شود.

سرور HPE ProLiant DL380 Gen10 Plus  با پشتیبانی از ۳۲ ماژول  LRDIMM با ظرفیت ۲۵۶ گیگابایت می تواند تا ظرفیت  ۸ ترابایت حافظه را فراهم کند که این مقدار با حافظه ۶۴ گیگابایت به ۲ ترایابت تغییر می کند.

از آنجایی که این نسل از سرور از ماژول های حافظه NVDIMM هم پشتیبانی می کنند؛ با استفاده از ماژول های ۵۱۲گیگا بایتی در ۱۶ اسلات، ظرفیت ۸ ترابایت فراهم می شود.

روی  سرور  HPE ProLiant DL380 Gen10 Plus  کنترلرهای ذخیره ساز مدل HPE Smart Storage Gen10  نصب می شود که  Raid قابل اعتمادی را برای درایوهای داخلی  Hot-Plug و Non-Hot-Plug  و درایوهای خارجی JBOD برای سروهای HPE ProLiant DL380 Gen10 Plus   ارایه می دهند.

نوع a و p از این Raid Controllerها در سرور HPE ProLiant DL380 Gen10 Plus استفاده می شود. از ویژگی های مهم این کنترلرها پشتیبانی از اتصال PCIe 3.0، پورت  SAS 12Gb/s و سرعت کش ۴ گیگا بایت می باشد. این کنترلرها به طور همزمان عملیات Raid و  HBA را ترکیب و به حالت Mixed Mode  می باشند.

در واقع طیف وسیعی از کنترلرهای HPE Smart Array SR  برای سرور HPE ProLiant DL380 Gen10 Plus   طراحی شده اند که طول کارکرد سرور را بالا برده و با ارایه عملکرد بی نظیر و محافظت از داده ها انعطاف پذیری بالایی برای رشد تجارت جهانی داشته اند. مدل کنترلر های پشتیبانی در سرور HPE ProLiant DL380 Gen10 Plus را در این زیر می توانید ببینید:

Essential RAID Controller:

HPE Smart Array E208i-a SR Gen10 Controller

HPE Smart Array E208i-p SR Gen10 Controller

HPE Smart Array E208e-p SR Gen10 Controller

Performance RAID Controller:

HPE Smart Array P408i-a SR Gen10 Controller

HPE Smart Array P408i-p SR Gen10 Controller

HPE Smart Array P408e-p SR Gen10 Controller

HPE Smart Array P816i-a SR Gen10 Controller

Tri-Mode Controller:

HPE MR416i-p Gen10 Plus Controller

HPE MR416i-a Gen10 Plus 12G Controller

HPE MR216i-p Gen10 Plus 12G Controller

HPE MR216i-a Gen10 Plus 12G Controller

HPE SR932i-p Gen10 Plus Controller

شاسی سرور مدل bay از نوع SFF و LFF با درگاه SAS و SATA طراحی شده است که در مدل های SFF و درگاه SAS حداکثر ظرفیت ۴۵۹ ترابایت (۲۴+۸+۴* ۱۵.۳ترابایت)، در مدل های  SFF و درگاه SATA حداکثر ظرفیت ۲۳۰.۴ترابایت (۲۴+۸+۴* ۷.۶۸ ترابایت)، در مدل های  LFF و درگاه SAS حداکثر ظرفیت ۳۴۹.۶۸ ترابایت (۱۲+۴+۴* ۱۸ ترابایت +  ۲*۳.۸۴ ترابایت) ودر مدل های  LFF و درگاه SATA حداکثر ظرفیت ۳۴۹.۶۸ ترابایت (۱۲+۴+۴* ۱۸ ترابایت + ۲*۳.۸۴ترابایت) را پشتیبانی می کند. همچنین این سرورها از هاردهای NVMe هم پشتیبانی می کنند که تا ظرفیت ۳۰۷.۲ ترابایت (۲۴+۸+۲* ۱۵.۳۶ترابایت) را پشتیبانی می کنند.

تعداد هارد های پشتیبانی در سرور HPE ProLiant DL380 Gen10 Plus شامل:

۴، ۸ یا ۱۲ هارد  LFF از نوع SAS/SATA/SSD

۸ یا ۲۴  SFF از نوع SAS/SATA/SSD

می باشد که نوع SFF را می توان تا ۳۸ عدد هارد و نوع LFF را می توان تا ۲۰ عدد هارد ارتقا داد.

مدل هارد های پشتیبانی در سرور HPE ProLiant DL380 Gen10 Plus  را می توانید در این اینجا ببینید:

Enterprise – 12G SAS – SFF Drives

Midline – 12G SAS – SFF Drives

Midline – 6G SATA – SFF Drives

Enterprise – 12G SAS – LFF Drives

Midline – 12G SAS – LFF Drives

Midline – 6G SATA – LFF Drives

Read Intensive – 24G SAS – SFF – Solid State Drives

Read Intensive – 12G SAS – SFF – Solid State Drives

Write Intensive – 24G SAS – SFF – Solid State Drives

Write Intensive – 12G SAS – SFF – Solid State Drives

Mixed Use – 24G SAS – SFF – Solid State Drives

Mixed Use – 12G SAS – SFF – Solid State Drives

Read Intensive – 6G SATA – SFF – Solid State Drives

Mixed Use – 6G SATA – SFF – Solid State Drives

Very Read Optimized – QLC-NAND SATA – SFF – Solid State Drives

Mixed Use – 24G SAS – LFF –Solid State Drives

Mixed Use – 12G SAS – LFF –Solid State Drives

Read Intensive – 6G SATA – LFF – Solid State Drives

Mixed Use – 6G SATA – LFF – Solid State Drives

Very Read Optimized – ۶G SATA – LFF – Solid State Drives

Read Intensive – NVMe – SFF – Solid State Drives

Write Intensive – NVMe – SFF – Solid State Drives

Mixed Use – NVMe – SFF – Solid State Drives

HPE NVMe x8 Lanes Mixed Use HHHL

منبع تغذیه سرور HPE ProLiant DL380 Gen10 Plus  از نوع:

Platinum Hot Plug Low Halogen Power Supply Kit HPE 800W Flex Slot

HPE 1600W Flex Slot Platinum Hot Plug Low Halogen Power Supply Kit

می باشد.

منابع تغذیه Flexible Slot دارای طراحی فیزیکی و الکتریکی به گونه ای هستند که امکان اتصال ابزار Hot-Plug در سرور HPE ProLiant DL380 Gen10 Plus را فراهم می کند. منبع تغذیه Flex Slot برای عملکردهایی با بازدهی بالا مناسب که دارای خروجی های برق متفاوت بوده و به کاربر این امکان را می دهد برای منبع تغذیه سرور تنظیمات خاصی تهیه کنند. این انعطاف پذیری کمک می کند هدررفت انرژی و هزینه های مصرف برق کاهش پیدا کند و از ظرفیت برق به دام افتاده در مرکز داده جلوگیری کند.

فناوری مجازی سازی Intel   در سرور HPE ProLiant DL380 Gen10 Plus  یک پلتفرم سخت افزاری برای عملیات مجازی سازی فراهم نموده است. این فناوری جدید با ایجاد پارتیشن های مجزا برای عملیات مختلف و ایجاد امنیت و ایزوله کردن عملیات از میزان خرابی سرور می کاهد. فناوری Hyper Threading  به CPU  شما اجازه می دهد عملا به عنوان دو CPU  مجزا از هم عمل کند.CPU های نسل سوم Intel Xeon Scalable Processors امکان ارایه  فضای ابری ایجاد شده برای عملیات محاسبات با کارایی بالا را فراهم می کنند.

از طرفی سرور HPE ProLiant DL380 Gen10 Plus  امکان کنترل از راه دور از طریق تکنولوژی iLO5 را برقرار کرده است. با افزودن یک سری ویژگی ها به محیط iLO5  در مقایسه با iLO4  که برای سرور HPE ProLiant DL Gen9 استفاده می شد، امنیت سرور HPE ProLiant DL380 Gen10 Plus بسیار بالاتر رفته است. شما به راحتی می توانید از طریق محیط iLO5  بر عملکرد و سلامتی قطعات نصب شده بر روی سرور نظارت داشته باشید و سرور خود را بهتر مدیریت نمایید. سه ویژگی بارز در این ورژن از iLO  شامل موارد زیر می باشد:

workload Performance Advisor

iLo Security Dashboard

Server Configuration Lock

workload Performance Advisor   عملکرد سرور را نشان می دهد و از طریق Firmware تنظیمات درست و دقیقی به شما پیشنهاد می دهد. این پیشنهادات مستقیما روی عملکرد سرور شما و میزان مصرفی منابع تاثیر دارد.

iLo Security Dashboard اطلاعات مربوط به امنیت سرور را به شما می دهد. قبلا اطلاعات بسیار زیادی در این گزینه قید می شد اما الان اطلاعات جمع و جور تر است و کاربر به راحتی می تواند امنیت سرور را مدیریت و علاوه بر مدیریت سرور از نظر حملات ویروسی امنیت قطعات و بدنه سرور نیز بسیار بالاتر رفته است.

Server Configuration Lock در این ویژگی به راحتی می تواند با وارد کردن رمز به سرور از هر گونه خاموش کردن سرور جلوگیری کند و کاملا پاور سرور را قفل و دیگر نمی توان سرور را بوت کرد.

با داشتن اطلاعات لازم از ویژگی های سرور HPE ProLiant DL380 Gen10 Plus جهت اطلاع از قیمت این سرور بایستی براساس کانفیگ آن تعیین قیمت صورت گیرد. براساس نوع نیاز مجموعه شما می توانید اجزای سخت افزاری داخل سرور مانند CPU، Ram، Hard، کارت شبکه و …را انتخاب نمایید. همکاران ما در زمینه کانفیگ و مشاوره خرید  شما را همراهی می کنند. می توانید با مراجعه به بخش فروشگاه و تماس با همکاران بهترین انتخاب را داشته باشید.

https://vrgl.ir/Cl4J4

 

Read more

تکنولوژی IST سرور اچ پی نسل ده Gen10 در کنار نرم افزار مدیریتی iLO

سرور های نسل ده

شما زمانیکه می خواهید مرز توانایی های سرور تان را تا جایی که امکان دارد بالا ببرید و از طرفی هزینه های مصرفی را کنترل کنید و از محدودیت هایی که با آن مواجه هستید، خلاص شوید بایستی بر روی تکنولوژی جدیدی که در حال حاضر در سرورهای نسل HPE ProLiant Gen10 ارایه شده است، متمرکز شوید. تکنولوژی Intelligent System Tuning (IST) HPE برای افزایش عملکرد، سرعت و بهبود کارایی در حجم های کاری بالا در سرورهای نسل HPE ProLiant Gen10 استفاده می شود که خود شامل سه ویژگی Jitter Smoothing، Core Boostingو Workload Matching می باشد. با این ویژگی های جدید از IST شما می توانید کارایی سرور خود را بر اساس محیط های کاری مختلف به صورت بهینه ای تنظیم و در هزینه های واقعی صرفه جویی کنید و عملکرد سرور را به بالاترین حد ممکن بهبود بخشید.

بررسی ویژگی های تکنولوژی IST

Jitter Smoothing یکی از اجزای تکنولوژی IST می باشد که بوسیله آن تعادل فرکانسی در CPU های Intel Xeon که روی مد Turbo Boost اجرا می شوند، برقرار می شود. یکی از محیط های کاری که کارایی این سیستم در آن مشهود می باشد، حجم های کاری Latency- Sensitive (یعنی هر یک ثانیه برای عملکرد کاری مجموعه ارزشمند می باشد) است که در محیط بانک ها و صندوق های سرمایه گذاری جایی که تراکنش هایی با سرعت بالا انجام می شود، استفاده می شود.

برای آنکه درک واضحی از این ویژگی در سرور نسلGen10 داشته باشیم بهتر است به صورت خلاصه راجب به مفهوم Jitter صحبت کنیم. Jitter یکی از پارامترهای شبکه می باشد که روی انتقالات دیتا ها تاثیر مستقیمی دارد. هر آنچه در اینترنت وجود دارد به صورت بسته انتقال پیدا می کند که در واقع به تفاوت زمانی در دریافت دو بسته Jitter گویند. شما می توانید با درک همین مفهوم به ویژگی Jitter Smoothing در تکنولوژی IST برسید. به عنوان مثال زمانیکه شما از Intel Turbo Boost استفاده می کنید، تغییرات در حجم کاری نیاز به پردازنده هایی با تغییر فرکانس دارد. تغییر در فرکانس، تاخیر های ناخواسته ای را ایجاد می کند که Jitter گفته می شود. در ویژگی Jitter Smoothing سعی شده با بالانس کردن این تغییرات در فرکانس میزان تاخیر یا Latency حل و عملکرد پردازشی بالا رود.

رساندن عملکرد همه ی هسته های CPU به حداکثر حالت ممکن با ویژگی Core Boosting، از دیگر اجزای IST، اجرایی می شود که در محیط های مجازی، محاسبات عملیاتی بالا و تجزیه و تحلیل داده های بزرگ مورد نیاز می باشد. تکنولوژی منحصر بفرد Core Boosting در نتیجه تلاش های شرکت Intel و HPE ایجاد شده که امکان افزایش عملکرد بهینه هر هسته را بدون اینکه سرعت پردازنده بالاتر رود، فراهم می آورد.

یکی دیگر از اجزای IST، Workload Matching است که به وسیله آن می توان خارج از تنظیمات BIOS پروفایل های پیشرفته ای را برای تنظیم منابع داخلی سرور ایجاد و زمان مصرفی برای تنظیم سرور و بهبود عملکرد را کاهش داد. سرورهای نسل Gen10 HPE ProLiant در پیکر بندی UEFI گزینه ای را در اختیار قرار دادند که با تغییر تنظیمات BIOS، پروفایل حجم کاری پیشرفته ای را می توان پیاده کرد.

نیازمندی ویژگی های تکنولوژی IST:

هر کدام از این ویژگی ها به شرایط خاصی نیاز دارند تا بتوان به عملکرد بهینه ای رسید که در اینجا به نیازمندی هر ویژگی اشاره می شود.

ویژگی Jitter Smoothing در سرورهای HPE ProLiant Gen10 با HPE iLO5 و لایسنس HPE iLO5 Advanced یا بالاتر قابل استفاده است.

ویژگی Core Boosting در سرورهای HPE ProLiant Gen10 و CPU مدل Intel Xeon 6143 Gold 16 هسته ای و یا Intel Xeon 8165 Platinum 24 هسته ای ، فن ها و هیت سینک هایHigh Performance و HPE iLO5 با لایسنس iLO Advanced قابل استفاده می باشد.

ویژگی Workload Matching در سرورهای HPE ProLiant Gen10 با HPE iLO5 قابل استفاده می باشد.

نرم افزار مدیریتی iLO

حال که با تکنولوژی IST در سرورهای نسل HPE ProLiant Gen10 آشنا شدیم و یکی از محیط های قابل استفاده برای ویژگی های این تکنولوژی محیط iLO می باشد، بهتر است مروری بر نرم افزار مدیریتی iLO نیز داشته باشیم.

امروزه یکی از روش های استاندارد برای مدیریت و نظارت دیتا سنترهای بزرگ، کنترل از راه دور سرور می باشد. این روش مزایایی از جمله ارتقا امنیت محیط دیتا سنتر، خنک شدگی بهینه فضای اتاق سرور با کاهش میزان رفت و آمد افراد و دسترسی راحت تر به قطعات سخت افزاری داخلی سرور جهت بررسی و حل مشکلات آن توسط مدیر شبکه را دارا می باشد. یکی از داشبورد های استفاده شده برای این روش iLO است.

در سرورهای HPE ProLiant برای مدیریت، پیکربندی، تنظیمات، به روز رسانی و در واقع دسترسی از راه دور سرور از تکنولوژی iLO استفاده می شود که با پیشرفت نسل سرور ها ورژن iLOها ارتقا پیدا کرده که در اینجا ترتیب پیشرفت نسخه iLO با توجه به نوع سرور نشان داده شده است:

iLO HPE Gen2, Gen3, Gen4, Gen6
iLO۲ Gen6, Gen5
iLO۳ Gen7
iLO۴ Gen8, Gen9
iLO۵ Gen10

این تکنولوژی در بسیاری از سرورهای HPE ProLiant سری ۳۰۰ و بالاتر (بعنوان مثال سرور HPE ProLiant DL 380 Gen 10) دیده می شود.

iLO (Integrated Lights-Out) یک چیپ سیلیکونی در تجهیزات سخت افزاری سرورهای HPE می باشد که بصورت on-board روی مادربورد قرار گرفته است. در قسمت پشت سرور برای iLO کانکتور جداگانه ای تعبیه شده و زمانی که شما می خواهید iLO را راه اندازی نمایید از طریق یک کابل CAT 5 UTP با کانکتور Rj-45به سویچ شبکه متصل و می توانید از طریق شبکه، اتصال از راه دور با سرور را برقرا نمایید.

زمانی که اتصال صورت گرفت برای فعال کردن iLO ابتدا بایستی به IP Address دسترسی داشته باشید. در نسخه های جدید، زمان بوت دستگاه IP Address روی Post Screen نشان داده می شود اما اگر بخواهید یک IP Address مخصوص به خود داشته باشید با زدن کلید F9 در محیط BIOS و غیرفعال کردن گزینه DHCP می توان IP Address، Subnet Mask و Getaway IP Address را ادیت زد. در نظر داشته باشید اگر DHCP فعال باشد امکان ادیت این موارد وجود ندارد. سپس می توان مقادیر موردنظر را وارد و با زدن کلید F12 تغییرات را ذخیره کرد.

یکی دیگر از روش های وارد شدن به محیطiLO از طریق Web Browser می باشد که بایستی User Name ،Password یا DNS مربوط به آن را داشته باشید. User Name غالبا در همه iLO ها به صورت پیش فرض کارخانه Administrator می باشد و Password بر روی دستگاه به صورت برچسب نوشته شده است که در زمان مدیریت شبکه می توان آن را تغییر داد. این Information Tag روی سرورهای HPE معمولا هست و به صورت زیر می باشد:

اگر بخواهید تعداد کاربر جهت کنترل از راه دور سرور اضافه شود در قسمت بوت سیستم با زدن کلید F9 و وارد شدن به قسمت System Configuration و کلیک بر روی iLO 5 Configuration Utility و کلیک User Management و انتخاب Add User می توان هر تعداد کاربر خواستیم اضافه کنیم. همین کار را می توان در محیط iLO قسمت Administration نیز انجام داد.

زمانیکه IP Address درweb Browser زدیم و وارد محیط iLO شدیم در صفحه اصلی باز شده یکOverview از سرور به ما داده می شود. اسم سرور، سریال نامبر، ROM سیستم، نوع لایسنس، IP Address و DNS در این صفحه دیده می شود.

در قسمت ساید بار سمت چپ گزینه های زیر دیده می شود:

Information, iLO Federation, Remote Console, Virtual Media, Power Management, Network, Remote Support, Administration.

هر کدام از این گزینه ها مدیریت بخشی از سرور را انجام می دهند و براحتی می توان با وارد شدن به هر بخش اطلاعات مورد نیاز را بدست آورد.

Tab information شامل گزینه های زیر می باشد:

Summary, Fans, Temperature, Power, Processor, Memory, Network, Device Inventory, Storage, Firmware, Software

با رفتن به هر کدام از تب های موردنظر می توان از وضعیت سلامت قطعات داخلی سرور مطلع شد و اگر ایرادی در هر کدام اط قطعات باشد براحتی شناسایی و قابل حل می باشد.

ما در واقع براحتی و بدون نیاز به حضور فیزیکی در محیط سرور می توانیم کنترل از راه دور سرور را با داشتن مدیر شبکه انجام دهیم. مدیریت Power سرور، روشن و خاموش کردن و راه اندازی مجدد آن، استفاده از درایو های سیستم به عنوان درایو سرور، دسترسی به IML سرور، دسترسی به قطعات سخت افزاری سرور از جمله پردازنده سرور، رم سرور،… تمامی از طریق محیط iLO انجام می شود.

یک سری از ویژگی های iLO5 بدون لایسنس های پیشرفته فعال نخواهند بود که به آنها اشاره خواهیم کرد:

iLO Federation 1-

۲- iLO Amplifier Pack

زمانی که از HPE Smart Update Manager برای آپدیت Firmware استفاده کنیم علاوه بر SUM مورد دیگه ای که در افزایش Scalability تاثیر دارد، ilo Amplifier Pack می باشد.

۳- iLO mobile app

این ویژگی به کاربر اجازه می دهد تا مستقیم به سرور وصل تا از طریق موبایل شخصی مشکلات را پیگیری نماید.

۴- iLO Service port

iLO یک صنعت پیشرو در زمینه مدیریت سرور می باشد که طی دو دهه در حال اجراست. راه‌حل HPE iLO با فعال کردن سه اصل مهم: مدیریت سرور- پیکربندی، نظارت و مدیریت از راه دور، خود را متمایز می‌ کند. HPE iLO با ساده‌ سازی عملیات مانند کاهش پنجره‌ های تعمیر و نگهداری و بروز رسانی‌ های موثر روی ایجاد تغییرات در صورت بروز مشکل نقش دارد.

ویژگی های سرور Gen10:

شرکت HPE در سرورهای نسل Gen10 سعی بر این داشته تا ویژگی های منحصر به فردی بکار ببرد تا بتوان عملکرد بهینه ای را از سرورهای این نسل داشته باشیم. یک سری از این ویژگی ها را بطور خلاصه اشاره خواهیم کرد و برای یک سری از آنها مثال های کاربردی خواهیم زد:

۱- HPE Intelligent System Tuning (IST)

۲- HPE iLO

۳- Workload Profiles

۴- HPE One View

۵- Persistent Memory

۶- ASHRAE A4 Compliance

۸- HPE Intelligent Provisioning

۹- Fast Fault Tolerance

۱۰- REST API

۱۱- AMD Secure Processor

۱۲- Secure Recovery

۱۳- Silicon Root of Trust

مثال های مربوط به ویژگی های سرور Gen10:

* وقتی محیط سرور خنک باشد یکی از ویژگی های سرور Gen10 که مناسب برای عملکرد در این محیط می باشد؛ ASHRAE A4 Compliance می باشد.

* برای کاهش Latency از ویژگی Persistent Memory استفاده می شود.

* وقتی سرور Gen10 را بخواهیم از حالت فیزیکی به حالت مجازی تبدیل کنیم و از Database Workload و Online Transaction Processing (OLTP)پشتیبانی کند، ویژگی Workload Profiles در این سرور باید فعال باشه تا عملکرد بهینه ای داشته باشیم.

*زمانی که سرور Gen10 در یک دیتاسنتر راه اندازی می شود زمانیکه می خواهیم با تنظیمات BIOs مشخصی کانفیگ انجام دهیم ابزارهایی که لازم داریم شامل HPE Intelligent Provisioning و HPE ICsp می باشد.

در این مقاله ما به بررسی کامل دو ویژگی اول و دوم پرداختیم.

 

Read more

شرایط محیطی استاندارد برای نگهداری سرور چیست؟

نگهداری از سرور

بدون شک، مهمترین مرکزاطلاعاتی و شاید بهتر است بگوییم قلب تجارت شرکت‌های بزرگ و یا کوچک، اتاق سرور آنها می‌باشد. اتاق سرور مکانی است که مهم ترین و حیاتی‌ترین اطلاعاتی‌که برای یک‌کسب‌وکار ضروری است در آن ذخیره می‌شود. این اطلاعات شامل موارد زیر است:

-اطلاعات مشتری‌ها، اطلاعات پروژه‌ها و اطلاعات‌کارمندان

– فرصت‌های فروش

– معاملات‌مالی

– قرار‌‌داد‌‌های مهم

– پذیرش قوانین دولتی

– گزارش‌های آماری و گزارش‌های فروش

پس با‌توجه به اهمیت و حیاتی بودن اطلاعات فوق، حفظ آنها و نگهداری از سرور ها مسئولیتی خطیر محسوب می‌شود. بیشتر کسب و کار‌ها زمان و بودجه ی خود را صرف مراقبت از این اطلاعات می‌کنند و به طور دائمی بر روی آپدیت نرم افزار های ضد ویروس نظارت می‌کنند تا مطمئن شوند تلاش هکر ها برای نفوذ به سیستم آنها به شکست منجر شود.

اما این خطر‌های احتمالی و تهدید‌های همیشگی واضح تر از خطر هایی هستند که می تواند آسیب بیشتری به سرور وارد کند. این مقاله درباره ی توضیح این نوع از آسیب‌ها است که شامل آسیب‌های فیزیکی و آلودگی‌های محیطی می‌شود.

تصور کنید حادثه ای رخ می‌دهد و این اطلاعات مهم نابود می‌شود. قطعا ضربه ی بزرگی به کسب و کار شما وارد خواهد شد. جالب است بدانید چنین حوادث غیرمنتظره ای اصلاح کردنشان به مراتب آسان‌تر از مشکلات و آسیب‌هایی است که همیشه احتمال آن را می‌دهید. برای پیشگیری از بروز این آسیب‌ها، چند توصیه را به طور خلاصه توضیح داده و در ادامه توضیح مفصل تری ارائه می‌دهیم.

توصیه هایی برای نگه داری از سرور

۱-از در هم تنیدگی سیم‌ها را جلو‌گیری کنید:

می‌توانید با انتخاب رنگ‌های مجزا آنها را از هم تفکیک‌کنید و روی هرکدام برچسب بزنید. همچنین می‌توانید سیم ها را به اندازه‌ی طولی‌که نیاز دارید برش بزنید.

۲-اجازه ندهید گرد‌‌ و خاک بر فضا بشیند.

به طور منظم سیستم خنک کننده را خاموش‌کنید تا بتوانید گرد و خاک موجود را حذف کنید.

از یک جارو برقی با فیلتر هپا و پارچه‌ی میکروبافت ضد‌الکتریسیته ی ساکن استفاده کنید.

  • درصد گرد و خاک موجود در اتاق سرور از طریق کف‌کفش وارد می‌شود.

۳- دمای اتاق سرور را کنترل کنید.

از گرمای بیش از حد جلوگیری کنید.

دمای اتاق داخلی را زیر ۲۵ درجه ی سانتی‌گراد نگه دارید.

حواستان به تاثیر نور بیرونی مثل نور مستقیم آفتاب نیز باشد.

سیستم خنک کننده‌ی شما باید میزان گرمایی را که اتاق سرور تولید می‌کند در نظر داشته باشد، بنا‌براین اتاق سرورتان را بیش از اندازه شلوغ نکنید؛ فضا‌سازی مناسب به چرخش جریان هوا کمک می‌کند.

۴- رطوبت را کنترل کنید

رطوبت نسبی را بین ۴۵ الی ۵۵ درصد نگه دارید به دلیل اینکه:

 رطوبت پایین منجر به تخلیه‌ی بار الکتریکی ساکن می‌شود.

رطوبت بالا موجب زنگ‌زدگی،تحلیل رفتن، اتصالی‌کردن و ذوب‌شدن می‌شود.

چگونه اتاق سرور را تمیز نگه داریم؟

اتاق سرور دارای بخش های مختلفی است که باید در یک روند منظم تمیز شود.

سقف کاذب

سقف کاذب باید به طور هفتگی با یک طی خشک تمیز شود.

تمیز‌‌کاری عمیق هر سه ماه یکبار انجام می‌شود.

اگر دارای سقف کاذبی هستید که کابل ها و پرونده ها در آن نگهداری می‌شود، هر ۶ ماه یک بار تمیزکاری عمیق انجام دهید.

تجهیزات الکترونیکی

 سطوح تمام تجهیزات را تمیزکنید، حتی آن قسمت‌هایی که با محلول تمیزکننده ی ضدالکتریسیته قابل دیدن نیستند.

تمیزی زیرساز کف

کاشی های کاذب را بردارید و هر ۶ ماه یکبار عمیقا تمیزکاری‌کنید.

محصولات پاک‌کننده برای سرور شما:

-جارو برقی با فیلتر هپا

-پارچه های میکروفیبر

-محلول تمیز کننده ی ضد الکتریسیته ی ساکن

به هیچ عنوان برای تمیز کردن اتاق سرور از آب استفاده نکنید

چرا بعد از مدتی، عملکرد سرورکاهش پیدا می‌کند و چه چیزی باعث نقص در اتاق دیتا می‌شود؟

گرد و‌ خاک و دیگر آلاینده‌ها در اتاق سرور، می‌تواند بزرگترین تهدید برای تجهیزات شما باشد. اگر آلاینده‌ها را در اتاق سرور از بین نبرید، تمام عملیاتتان را به خطر می‌اندازید.

طبق تحقیقاتی که در سال ۲۰۰۹ انجام شده است، اگرگرد‌ و‌خاک به طور منظم تمیز نشود، دمای تجهیزات کامپیوتری می تواند تا ۳۰ درجه فارنهایت بالا برود و این افزایش دما می‌تواند باعث نقص فنی تجهیزات به میزان بالایی شود.

حالا این آلاینده ها چه هستند؟

در اتاق سرور، شما می‌توانید چند نوع گرد و خاک را به اشکال مختلف پیدا کنید. گردو خاکی که می‌تواند برای تجهیزات آی تی مضر در نظر گرفته شود باید به اندازه ی کافی سیال باشد تا بتواند به تجهیزات برسد. که یا از طریق هوا یا از طریق تماس انسانی این انتقال رخ می‌دهد و ویژگی‌های فیزیکی ای دارد که این آلاینده‌ها را برای سرور‌ها،کامپیوتر‌ها و دیگر تجهیزات مهم الکترونیکی مضر می‌کند.

اگر گرد و غبار را به به طور منظم رفع نکنید در سخت افزار های اتاق سرور انباشته می‌شوند. قسمتی از این گرد و خاک از منابع انسانی مثل شوره سر،کف کفش،  بافت لباس یا ذرات پوست ناشی می‌شود و قسمتی دیگر گرد و خاکی است که از طریق سیستم خنک کننده وارد دیتا سنتر می‌شود.

نکته ی قابل توجه این است که اصلی ترین عامل ورود آلودگی به داخل اتاق سرور، کف‌کفش‌ها می‌باشد.

مطالعات نشان داده است که ۸۰ درصد از گرد و خاکی‌که بیشترین آسیب را به بخش خدماتی می‌زند از این طریق وارد می‌شوند.

بیشتر کسانی که در زمینه ی اهمیت تمیزی محیط در فضای دیتاسنتر آموزش ندیده اند، احتمالا متوجه این نوع از آلودگی نمی‌شوند.

چطور از ورود آلودگی جلوگیری‌کنیم؟

 تنها راه برای اطمینان حاصل کردن از تمیزی اتاق سرور این است که یک برنامه ی پاکسازی منظم داشته باشید.

سیستم خنک کننده ی خود را تمیز نگه دارید:

تمام دیتا سنتر ها نیاز به سیستم خنک کننده دارند. اگر شما اتاقی پر از سرور دارید، در بیشتر مواقع امکان گرم شدن آنها وجود دارد.  سیستم خنک کننده باعث می‌شود از گرمای پیش از حد و نقص های ناخواسته جلوگیری شود.

اما سیستم های خنک کننده می‌توانند به خودی خود باعث مشکل شوند. سیستم های خنک‌کننده همانطورکه هوا را در اتاق سرور به جریان می اندازند، میتوانند آلودگی را نیز به جریان بیاندازند. بنابراین اگر سیستم های خنک‌کننده به طور منظم غبار‌روبی نشوند، آلودگی در همه جا پخش می‌شود.

 فعالیت های انسانی را ساماندهی‌کنید.

همانطور‌که قبلا اشاره شد، انسان ها نیز آلودگی ها را با خود به همراه می‌آوردند. برای همین رفت و آمد آنها باید نظارت شود و از لباس ها و کفش و‌کلاه های مخصوصی برای ورود و خروج استفاده کنند. به عنوان مثال یکی از راه حل‌های ساده برای این موضوع گذاشتن پادری در مقابل در می‌باشد که بخش زیادی از آلودگی ناشی از کف‌کفش را رفع می‌کند.

روش بهتر دیگر این است که اتاق سرور دارای دو در ورودی باشد. در اول برای ورود به اتاقکی کوچک جهت تعویض لباس و پوشیدن لباس،کفش وکلاه مخصوص تعبیه شود و در دوم برای ورود به اتاق سرور.

Read more
,

تفاوت Registered Memory ECC با Unregistered memory – non-ECC چیست؟

تفاوت Registered Memory ECC با Unregistered memory – non-ECC چیست؟

هر سیستم کامپیوتری برای کار کردن نیاز به RAM دارد. اما تنوع این RAM ها آنقدر زیاد است که ممکن است برای انتخاب یک RAM مناسب گیج شوید. بیشترین نوع حافظه‌ای که امروز استفاده می‌شود یا  Registered memory است یا حافظه‌ی      .Unregistered memory

در این مقاله قرار است به بررسی تفاوت بین این دو نوع حافظه بپردازیم.

حافظه‌ی Registered، که با عنوان RDIMM نیز شناخته می‌شود، یک ثبات بین ماژول‌های DRAM و کنترل گر حافظه‌ی سیستم ایجاد می‌کند. این یعنی بار الکتریکی کمتری روی کنترل‌گر حافظه‌ی سیستم قرار می‌گیرد و به سیستم‌ها اجازه می‌دهد تا ماژول‌های حافظه‌ی بیشتری را برای برقراری تعادل پشتیبانی کنند.

memory registered به دلیل نیاز به شدت جریان برق بیشتر، هزینه‌ی بیشتری نسبت به Unregister‌ها دارند. بنا‌براین، registered memory معمولا تنها برای سیستم‌هایی استفاده می‌شود که نیاز به  RAM‌زیادی دارند و قابل اطمینان بودن سیستم مثل “سرور ها” ضرورت دارد.

بیشتر رم‌های registered شامل ECC نیز می‌شوندکه می‌تواند بیشتر خطاهای داده‌ی اینترنتی را شناسایی و اصلاح کند.

امروزه،  بیشترین حافظه‌های استفاده شده در دکستاپ‌ها، نوت بوک ها و موبایل ها که توسط کاربران عادی استفاده می‌شود از نوع unbuffered یا همان non-Ecc می‌باشد. این نوع RAM ها به عنوان رم های رایج شناخته می‌شوند. همانطور که قبلا اشاره شد، شما برای راه اندازی یک سیستم کامپیوتری ساده به رم‌های ECC نیاز ندارید، ولی اگر قصد راه اندازی یک سرور بزرگ یا ساخت یک دیتاسنتر را دارید استفاده از ECC ها یک امر ضروری به شمار می‌آید.

تفاوت عملکرد Registered ECC Memory با Unbuffered ECC

تفاوت اساسی بین این دو این است که command یا دستوری که در پیکربندی unbuffered  داده می‌شود، مستقیما از کنترل‌گر به سمت ماژول حافظه می‌رود؛ در‌حالی که در  پیکربندی Registered memory دستورها اول به بانک registered memory و بعد به ماژول ها ارسال می‌شوند. همچنین استفاده از ECC memory موجب می‌شود صدمه و آسیب کمتری به سرورها وارد شود.

حافظه‌ی ECC چکار میکند؟

حافظه‌ی ECC برای بیشتر محیط‌های تجاری ضروری محسوب می‌شود. اصلاح خطای تک بیتی در یک ۸بیت بایت باعث می‌شود ارور‌های تک بیتی هنگام وقوع، هم شناسایی و هم اصلاح شوند. برخلاف اکثر رم های دیگر که دارای ۸ تراشه هستند، حافظه‌ی ECC دارای ۹ تراشه است و همین تراشه‌ی اضافی، تراشه‌ ای است که برای تشخیص خطا و اصلاح استفاده می‌شود.

 بیشتر مصرف کنندگان انتخاب دیگری به جز استفاده از حافظه‌های unregisterd ندارند، به این خاطر که CPU هایی مثل Intel’ Core و یا سری   AMD Ryzen تنها حافظه‌های Unregistered را پشتیبانی می‌کند.

در حقیقت، Unbuffered Ecc DRAM تنها گزینه‌ی موجود برای بیشتر برای کاربران است ، مگر اینکه یکی از این دستگاه‌ها با یک پردازنده‌ی Intel یا AMD اجرا شود که بتواند حافظه‌ی ECC را پشتیبانی کند.

پشتیبانی از ماژول‌های registered memory تنها برای سیستم‌هایی امکان‌پذیر است که دارای CPU های سطح سرور باشند. مثل : Intel’s Xeon lineup یا AMD’s EPYC.

دلیل اصلی آن این است که memory registerd از یک unregistered memory گران تر است حتی با اینکه از ظرفیت یکسانی برخوردار هستند و برای طیف وسیعی از مصرف‌کنندگان عادی استفاده از registerd Memory یا ECC هیچ نفع یا کاربردی ندارد.

نتیجه‌گیری

ما دو نوع حافظه داریم : Registered ECC Memory با Unbuffered ECC (unregistered memory)

  • سیستم‌های کامپیوتری معمولی (PC) ، موبایل ها و … که توسط کاربران عادی استفاده می شود از رم های unregistered memory‌ استفاده میکنند.
  • ECC Memory ها برای سرور‌ها که نیاز به قدرت بیشتر و عملکرد بالاتری دارند استفاده می‌شود. هر سازمان کوچک یا بزرگی نیاز به یک سرور قوی یا یک دیتاسنتر دارد. برای این نوع سرورها تنها از ECC Memory  ها استفاده می‌شود.
  • ECC Memory  توانایی شناسایی و اصلاح خطاهای رایج را دارد که قابلیت تشخیص سریع آن با کمتری احتمال خطای ممکن از مهمتری مزایای این رم ها محسوب می‌شود.
Read more
,

تعریف Raid به زبانی ساده

Raid چیست

شما هم حتما جمله‌ی معروف “تمام تخم­مرغ­هایتان را در یک سبد نگذارید” شنیده­اید. تصور کنید سبدی دارید و تمام تخم مرغ­هایتان را در آن گذاشته­اید. اگر سبد از دست شما بیفتد چه اتفاقی می‌افتد؟

بله! تمام تخم مرغ های شما می‌شکند. با همین مثال ساده به راحتی می‌توان کاربرد Raid را توضیح داد. البته اجازه دهید قبل از آن مثال دیگری بزنیم. فرض کنید شما یک درایو و تنها یک فضای ذخیره سازی برای اطلاعات خود دارید. اگر اختلالی در این درایو ایجاد شود یا در شرایط بدتر درایو شما کامل از کار بیفتد چه اتفاقی می‌افتد؟ درست مانند مثال سبد و تخم مرغ، تمام اطلاعات شما از بین می‌رود.

با پیشرفت تکنولوژی و توسعه‌ی سیستم‌های کامپیوتری و سرورها، نیاز مبرم به افزایش ظرفیت و ایجاد امنیت بالا برای حفاظت از اطلاعات احساس می‌شود. با ورود Raidها یعنی” آرایه‌ای افزونه از دیسک‌های مستقل” به عرصه‌ی تکنولوژی، تغییر چشمگیری در رفع این نیاز ایجاد شد.

Raidها نمایانگر همان سبد‌های مختلفی هستند که به ما اجازه می‌دهند اطلاعات­مان را روی آنها تقسیم کنیم.

RAID به زبان تخصصی

 RAID‌ها چگونه وارد عرصه‌ی کامپیوتر شدند؟

در سال ۱۹۸۷ سه دانشمند به نام‌های دیوید پترسون، گارث آلن گیبسون و رندی کتز اصطلاح Array of Inexpensive Disk Redundant را مطرح کردند. این سه نفر در مقاله‌ای که برای SIGMOD نوشته بودند، به این مطلب اشاره داشتند که با در دسترس داشتن آرایه ای از دیسک های ارزان قیمت می توان به سطح دیسک­های بالاتر رسید. آنها پی بردند که استفاده از افزونگی باعث می‌شود آرایه‌های Raid امنیت بیشتری نسبت به تک دیسک ها داشته باشند. اگر افزایش عملکرد ورودی و خروجی‌ I/O با افزایش عملکرد  CPU‌ها و حافظه‌ها یکسان نباشد این افزایش عملکرد هدر می‌رود. هرچند گنجایش SLED ها          (Single Large Expensive Disk)  به سرعت رشد کرده، اما بهبود عملکرد آنها به صورت معتدل باقی مانده است.

Raidها که مبتنی بر تکنولوژی دیسک های مغناطیسی هستند و برای کامپیوترهای شخصی توسعه یافته اند؛ به دلیل عملکرد بهتر، قابل اطمینان بودن، قدرت مصرفی بالاتر و ثبات جایگزین مناسبی برای SLEDها می باشند.

Raid روشی برای ذخیره کردن اطلاعات یکسان در مکان‌های مختلف روی چندین هارد‌ دیسک می‌باشد. raidها دارای سطوح مختلفی هستند و هدف تمام آنها ریداندنسی یا افزونگی نیست.

 

raidها چگونه کار می کنند؟

عملکرد آنها به این صورت است که اطلاعات روی چند دیسک قرار می‌گیرد و به عملیات خروجی و وردی  (I/O) اجازه می‌دهند تا با هم پوشانی متعادل بین اطلاعات عملکرد بهتری را ارایه دهند. در واقع استفاده از دیسک‌های چندگانه میانگین زمان بین اختلال­ها را افزایش و توان تحمل در برابر خرابی را نیز افزایش می‌دهد. آرایه های Raid برای سیستم عامل به عنوان یک درایو منطقی نمایش داده می‌شوند.

raidها از دو تکنیک متداول استفاده می‌کنند:

 disk mirroring (آینه­سازی دیسک):

آینه­سازی، اطلاعات یکسان را روی بیش از یک درایو کپی می‌کند. همانند مثالی که در ابتدا زدیم، آینه سازی باعث می‌شود شما دو درایو داشته باشید تا اطلاعات را روی آن تقسیم و امنیت آن را افزایش دهید. البته به این معنا نیست که اگر ما اطلاعات a و b را داشته باشیم a در یک درایو و b در یک درایو دیگر قرار می‌گیرد؛ بلکه آینه سازی یعنی اگر ما اطلاعات a و b را روی درایو ۱ داشته باشیم همان اطلاعات را روی درایو ۲ نیز ذخیره خواهیم داشت.

Disk Striping (راه‌سازی بین دیسک‌ها):

در این تکنیک اطلاعات روی چندین دیسک درایو پخش می‌شود. هر فضای ذخیره در درایو به واحد‌هایی تقسیم می‌شود که حجم آنها از ۵۱۲ بایت تا چندین مگابایت متغیر است.

روش mirroring و striping می‌تواند در آرایه‌های یک Raid ترکیب شوند.

در یک سیستم تک‌کاربره، زمانی که “رکورد”­­ های بزرگی ذخیره می­شوند، راه‌ها معمولا طوری تنظیم می‌شوند که کوچک باشند ( حدودا ۵۱۲ بایت) تا یک “رکورد” بتواند تمام دیسک­ها را پوشش دهد و بتواند با خواندن سریع تمام دیسک­ها به طور همزمان قابل دسترسی باشد.

رکورد:  مجموعه ای از اطلاعات مرتبط (پیوسته) . مثلاً یک شرکت ممکن است اطلاعات مربوط به هر کارمندی را در رکوردی جداگانه ذخیره نماید.

برای عملکرد بهتر در یک سیستم چندکاربره،  stripیا نوار باید به اندازه­ای پهن باشد که بتواند یک record با سایز حداکثری یا معمولی را نگه دارد و به خروجی و ورودی I/O دیسک­ها امکان همپوشانی از روی درایوها را بدهد.

کنترلگر Raid

کنترلگر Raid دستگاهی برای مدیریت درایوهای هارد دیسک در محل ذخیره‌‌‌ی آرایه­ها می‌باشد. کنترلگر می‌تواند به عنوان سطحی از ربایش بین سیستم عامل و دیسک‌های فیزیکی استفاده شود و گروهی از دیسک‌ها را به عنوان واحد‌هایی منطقی ارائه دهد.

استفاده از کنترلگر Raid می‌تواند عملکرد را بهتر و به محافظت از اطلاعات در زمان خرابی کمک نماید. در نظر داشته باشید یک کنترلگر Raid می‌تواند پایه‌ی سخت‌افزاری یا نرم‌افزاری داشته باشد پس شاید بهتر باشد مروری بر آنها داشته باشیم.

کنترلگر مبتنی بر سخت افزار

در یک Raid سخت‌افزاری، یک کنترلگر فیزیکی آرایه‌ها را مدیریت می‌کند. کنترلگر می‌تواند طوری طراحی شود که از فرمت‌هایی همچون SATA و SCSI پشتیبانی نماید. یک کنترلگر Raid فیزیکی می‌تواند درون مادربورد سرور نیز تعبیه شود.

کنترلگر مبتنی بر نرم‌افزار

در یک Raid نرم افزاری، کنترلگر می‌تواند از منابع سخت‌افزاری سیستم، ‌مثل پردازنده‌ی مرکزی و حافظه استفاده نماید. با اینکه عملکرد آن مثل کنترلگر Raid سخت افزاری می‌باشد، کنترلگر‌های Raid نرم‌افزاری نمی‌توانند در شتابدهی عملکرد آنچنانی داشته باشند و می‌توانند بر روی عملکرد دیگر اپلیکیشن‌های سرور تاثیر بگذارند.

کنترلگر مبتنی بر سفت‌افزار

اگر پیاده‌سازی raid نرم‌افزاری با فرایند بوت شدن یک سیستم سازگار نباشد، یا هزینه‌ی یک کنترلگر Raid سخت‌افزاری زیاد باشد، انتخاب یک سفت‌افزار (firmware ) یا Raid مبتنی بر درایو می‌تواند گزینه‌ی مناسبی باشد. چیپ کنترلگر Raidهای سفت‌افزاری در مادربورد قرار گرفته و مشابه با Raid نرم افزاری تمام عملیات توسط CPU انجام می‌شود. هرچند، در سفت‌افزار، سیستم Raid فقط در ابتدای فرایند بوت شدن پیاده‌سازی می‌شود. به محض اینکه سیستم‌ عامل لود شود، درایور کنترلگر کارآمدی Raid را به دست می‌گیرد.

کنترلگر Raid سفت‌افزاری به اندازه‌ی نوع سخت‌افزاری آن پرهزینه نیست، اما فشار بیشتری روی CPU کامپیوتر می‌گذارد.

به سفت افزار، دستیار سخت افزاری یک Raid نرم افزاری، Raid دو رگه یا Hybird یا fake Raid نیز می‌گویند.

سطوح Raid

دستگاه‌های Raid از ورژن‌های مختلفی استفاده می‌کنند که به آنها “سطح”‌ یا level گفته می‌شود. برای Raidها شش سطح تعریف شده است ( از صفر تا شش).

این سیستم شماره‌گزاری به کسانی که در IT هستند کمک می‌نماید تا ورژن­های مختلف    Raidها را تشخیص دهند. شمارش سطوح از آن زمان بیشتر شده و به سه دسته تقسیم شده اند:  استاندارد، غیراستاندارد و  تودرتو

Raid‌ سطح استاندارد

Raid 0

این نوع پیکربندی به روش striping هست، اما افزونگی دیتا ندارد. بهترین عملکرد را ارائه می‌دهد اما قدرت تحمل نقص بالایی ندارد.

 

Raid 1

در Raid1 ما دو درایو داریم. به این معنا که هر نوع اطلاعاتی که در دیسک ۱ قرار می­گیرد مثل یک آینه (mirroring) در دیسک ۲ هم قرار می‌گیرد که به عنوان آینه‌سازی دیسک شناخته می­شود. این پیکربندی از حدقل دو درایو تشکیل می‌شود که ذخیره‌سازی اطلاعات را کپی می‌کند. در این Raid، striping وجود ندارد.

از آنجایی که هر کدام از دیسک­ها می­توانند به طور همزمان خوانده شوند، عملکرد خواندن آن بالاتر رفته است. عملکرد نوشتن در آن مثل دیسک­هایی است که فقط یک storage دارند.

 

Raid 2

این پیکربندی در بین دیسک‌ها از striping استفاده می‌کند.

این Raid از یک کد همنیگ تخصصی یعنی کد تصحیح خطای خطی استفاده می‌نماید. Raid 2 هیچ مزیتی نسبت به Raid 3 ندارد و از رده خارج شده است.

Raid 3

این تکنیک از striping استفاده می­کند و یک درایو را به اطلاعات توازن ذخیره‌سازی اختصاص می‌دهد.

اطلاعات ECC جاسازی شده، برای تشخیص ارورها استفاده می‌شوند. بازیابی اطلاعات با محسابه‌ی اطلاعات تخصصی ذخیره شده روی درایو‌های دیگر انجام می‌شوند.

از آنجایی که عملیات (o/I)  تمام درایو ها را به طور همزمان مورد هدف خود قرار می‌دهد، Raid 3 نمی‌تواند I/O را هم‌پوشانی کند. به همین دلیل، Raid 3 برای سیستم‌های تک‌کاربره ای که رکورد طولانی دارند بهترین گزینه است.

Raid 4

این سطح از Strip های بزرگ استفاده می‌کند، به این معنا که یک کاربر می‌تواند رکورد ها را از روی هر کدام از درایو‌ها بخواند. از آنجایی که تمام عملیات نوشتن نیاز به آپدیت توازن درایو دارد، هیچ هم پوشانی در I/O امکان‌پذیر نیست.

Raid5

Raid 5 رایج ترین و امن ترین سطح Raid می‌باشد. این Raid نیاز به حداقل سه درایو دارد اما می‌تواند تا سقف ۱۶ درایو کار کند. بلوک‌های اطلاعاتی  (block data) از طریق Striping از بین درایو‌ها عبور می‌کنند و بر روی یک درایو توازن تمام بلوک‌های اطلاعاتی نوشته می‌شود. توزان داده‌ای تنها روی یک درایو نوشته نمی‌شود، بلکه دربین تمام درایو‌ها پخش می‌شود. با استفاده از توان داده، کامپیوتر می‌تواند اطلاعات دیگر بلوک‌های اطلاعاتی را دوباره محاسبه کند. این یعنی یک آرایه Raid 5 می‌تواند بدون از دست دادن داده یا دسترسی به داده، بروز اختلال در یک درایو را تحمل کند.

 

مزایای Raid 5

– خواندن تراکنش‌های داده بسیار سریع است درحالی که نوشتن تراکنش‌های داده آهسته تر هستند.

– اگر یک درایو خراب شود، شما هنوز به تمام داده‌ها دسترسی دارید، حتی زمانی که درایو خراب شده در حال تعویض باشد و کنترلگر storage اطلاعات را روی درایو جدید بازسازی کند.

به طور کلی، Raid 5 سیستمی‌ است که از ظرفیت کاربردی موثر، امنیت عالی وعملکردی مناسب برخوردار است و برای فایل ها و اپلیکیشن‌هایی که تعداد درایو اطلاعاتی محدود دارند، ایده‌آل می‌باشد.

Raid 6

Raid 6 مثل Raid 5 است، با این تفاوت که توازن داده روی دو درایو نوشته می‌شود. این یعنی حداقل نیاز به ۴ درایو دارد و می‌تواند خرابی ۲ درایو به طور همزمان را تحمل کند. البته احتمال اینکه دو درایو به طور همزمان خراب شوند بسیار کم است.

در حالی که اگر یک درایو در Raid 5 از بین برود و یک درایو جدید جایگزین آن شود، ساعت‌ها یا حتی بیشتر از یک روز زمان می‌برد تا درایو جدید جایگزین شود. اگر در همان زمان درایو دیگری از بین برود، شما تمام اطلاعات خود را از دست خواهید داد. اما در Raid 6 حتی با خرابی دوم نیز اطلاعات شما محفوظ می‌ماند.

مزایای Raid 6

همانند Raid 5، سرعت خواندن تراکنش‌های داده بسیار سریع است.

– اگر دو درایو خراب شود، شما همچنان به تمام اطلاعات خود دسترسی دارید حتی زمانی که درایو‌های خراب شده جایگزین شوند.

Raid های غیراستاندارد

اگر بخواهیم به زبان ساده تر بگوییم، Raidهای غیر استاندارد از چندین سطح مختلف Raid استفاده می­کنند که معمولا توسط شرکت‌ها و سازمان‌های بزرگ استفاده می‌شوند.

رید‌های تو در تو یا Hybird دسته‌ی raid های غیراستاندارد قرار می‌گیرند.

انواع Raidهای غیر استاندارد :

Raid 0+1

این رید ترکیب رید سطح ۱ با سطح ۰ است که به آن رید نواری ۱۰ نیز گفته می‌شود و عملکرد بسیار بالایی دارد. در رید ۱۰+۱ پردازش داده با روش mirroring انجام می‌شود و رفلکت‌ها به صورت نواری هستند که برای کپی کردن و به اشتراک گذاشتن اطلاعات در بین دیسک‌ها استفاده می‌شوند.

Raid 7

این raid وابسته به raid سطح ۳ و ۴ هست که cache اضافی به آن‌ها اضافه شده است.

Raid 1E

این نوع raid غیر استاندارد، raid سطح ۱ است که با بیشتر از دو دیسک کار می‌کند. تقسیم داده با mirror‌کردن هر نوار نوشته شده روی یکی از دیسک‌های باقی مانده ترکیب می‌شود.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Read more

چگونه مدل­ پردازنده سرور خود را بخوانیم و انتخاب کنیم؟

پردازنده سرور

در دنیای تجارت جهانی یکی از مولفه­ های تاثیرگذار بر اقتصاد جهانی، ظهور برندها و تکامل آنها می ­باشد. امروزه کمپانی ­های مطرح دنیا با ایجاد محصولات و خدمات پیشرفته و ارتقا سالیانه آنها سهم زیادی در افزایش درآمدهای ناشی از پیشرفت فناوری و مدل ­های متنوع داشته ­اند.

اصولا هر کمپانی برای معرفی محصولات جدید پیرو یک سری قراردادهای نام­گذاری می ­باشد. ما برای دسترسی راحت ­تر به محصولات و شناسایی برندها مستلزم دانش مربوط به خواندن این کدگذاری ­ها در برندهای مختلف بر طبق نیاز تجاری خود می ­باشیم.

در این مقاله در نظر داریم به اصول نام­گذاری یکی از محصولات شرکت Intel بپردازیم؛ یعنی نوع تقسیم بندی Cpu های Xeon و نحوه نام­گذاری این Cpu­ ها.

Cpu های Xeon دارای چهار کاتاگوری می باشند به شرح زیر:

– New Intel Xeon D Processors

– New Intel Xeon W Processors

– New Intel Xeon E Processors

– New Intel Xeon Scalable Processors

که در این کاتاگوری New Intel Xeon Scalable Processors ها به دو نسل: ۳rd Gen Intel Xeon Scalable Platform و ۲nd Gen Intel Xeon Scalable Platform تقسیم شده ­اند.

کمپانی Intel امروزه Cpuها را براساس فلزات گران­بها تقسیم بندی می­ کند که به شرح زیر است:

– Intel Xeon Platinum Processors

– Intel Xeon Gold Processors

– Intel Xeon Silver Processors

– Intel Xeon Bronze Processors

برای درک این نام گذاری با دنبال کردن مراحل زیر می ­توان به مشخصات محصول برسیم.

۱- مرحله اول / نام فلز + Xeon

ساختار جدید برای نام­ گذاری خانواده Intel Xeon Processors  به این صورت است که آنها به پنج کلاس از فلزات تقسیم شده ­اند: Platinum، Gold، Gold، Silver و Bronze. توجه داشته باشید Gold دو بار تکرار شده است چون در طبقه بندی جدید دو کلاس Gold وجود دارد.

۲- مرحله دوم/ هزار+ نام فلز + Xeon

هر سری از این فلزات متعلق به یک عدد مشخص از هزار می­ باشد. سری های Platinum در رده ۸۰۰۰ها هستند، سری ­های بالاتر Gold در رده­ ۶۰۰۰ ها، سری ­های پایین­تر Gold در رده­ ۵۰۰۰، سری ­های Silver در رده ۴۰۰۰ و سری ­های Bronze در رده ۳۰۰۰ می ­باشند. این تقسیم بندی به شکل زیر است:

Platinum: ۸۰۰۰ –

Gold: ۶۰۰۰ –

Gold: ۵۰۰۰ –

Silver: ۴۰۰۰ –

Bronze: ۳۰۰۰ –

۳- مرحله سوم/ صد+هزار+ نام فلز + Xeon

عدد بعدی در این نام گذاری نشان ­دهنده نوع معماری Cpu می باشد و در واقع به نسل Cpu اشاره دارد. برای مثال رقم ۱۰۰ مربوط به معماری SkyLake و رقم ۲۰۰ مربوط به معماری Cascade Lakeمی ­باشد.

نوع نام ­گذاری به این شکل است:

اگر معماری SkyLake باشد: Platinum ۸۱۰۰

اگر معماری Cascade Lake باشد: Platinum ۸۲۰۰

۴- مرحله چهارم/ پیداکردن SKU واقعی Cpu

دو عدد بعدی در این نوع نام گذاری نشان­ دهنده SKU واقعی Cpu می ­باشد. شما عددهایی به این شکل می بینید: ۸۰، ۷۶، ۶۸،…

بعنوان مثال:

– Platinum ۸۱۸۰

– Platinum ۸۱۷۶

– Gold ۶۱۵۴

– Gold ۶۱۴۰

 

۵- مرحله پنجم/ علامت­ گذاری یکپارچه ­سازی و بهینه ­سازی Cpu

اگر Cpu بر اساس تکنولوژی Tcase باشد حرف T بدنبال ۴رقم قبلی می ­آید. Tcase نشان دهنده حداکثر حرارتی که Cpu در آن می تواند کارایی داشته باشد. اگر تکنولوژی استفاده شده در Cpu بر اساس Omni-Path Host Fabric باشد حرف F بدنبال ۴ رقم قبلی می ­آید. گاهی ممکن است Cpu شما این تکنولوژی را نداشته باشد و اصلا در نام ­گذاری آن وجود نداشته باشد.

Platinum 8176F Processor: حالت فابریک

حالت Tcase: Gold 5119T Processor

۶- مرحله ششم/ علامت­ گذاری ظرفیت حافظه Cpu

نام گذاری نهایی دیده شده در مدل Cpu ها مربوط به ظرفیت حافظه Cpu می ­باشد. ممکن است در انتها نام مدل حرف M را ببینید و ممکن است نباشد. اگر حرف M نوشته شده باشد یعنی ظرفیت حافظه برای هر سوکت ۱.۵ TB می باشد و اگر حرف M نوشته نشده باشد ظرفیت حافظه برای هر سوکت ۷۶۸ GB می­باشد.

در انتها با ذکر یک مثال از مدل­های Cpuهای Intel توضیحات مربوط به نوع نامگذاری را بیشتر درک کنیم:

حال که پی بردیم نام­گذاری Cpuها به چه صورت می ­باشد بهتر است در رابطه با اینکه چه نوع Cpu ­ای برای سرور خود انتخاب کنیم مروری داشته باشیم.

در راه­ اندازی سرور انتخاب نوع CPU بر روی میزان عملکرد سرورتان تاثیرگذار می ­باشد و نوع CPU محدودکننده­ نوع حافظه انتخابی شما نیز می ­باشد.

یکی از فاکتورهای مد نظر برای کاربر در تعیین نوع CPU سرور، قیمت آن می ­باشد. در CPUهای Xeon بسته به اینکه چه نوع Cpu ­ای برای سرورتان انتخاب می­کنید قیمت آن متغییر می ­باشد. شما می­ توانید با مراجعه به وبسایت سخت افزار آبان قیمت Cpu ها مطلع شوید و براساس قیمت و نوع کارکردی که شما می­ خواهید داشته باشید نوع Cpu ­تان را انتخاب نمایید.

بطورکلی در ابتدا بایستی لیستی از برنامه ­هایی که می ­خواهید روی سرورتان اجرا کنید، تهیه و نکات سخت­ افزاری لازم را مرور و برنامه ­های اجرایی سرورتان را مشخص و مطمعن شوید Cpuشما منابع لازم برای اجرای همه برنامه ­های شما را دارد. سپس بایستی تعداد کاربرانی که از سرور استفاده می ­کنند تعیین شود. تعداد کاربر با نوع کارکرد Cpuرابطه مستقیمی داشته و می ­توانید مقرون به صرفه ­تر Cpu خود را برای سرور انتخاب نمایید. همچنین شما بایستی ارتقا سیستم­ تان را درنظر داشته باشید. ممکن است در آینده بخواهید سرور خود را ارتقا دهید و انتخاب نوع Cpu ­ای که در طولانی مدت پاسخگوی نیاز شما باشد بهینه ­تر باشد.

درنهایت شما نیاز دارید با متخصص مربوط به مسایل سرورو سخت ­افزاری­ های مربوطه صحبت کنید. شاید شما تخصص لازم در تشخیص نوع Cpuمناسب بر طبق نیازتان را نداشته باشید، شما براحتی با ارایه نیازهای خود به کارشناسان مربوطه می­ توانید به انتخاب دقیق Cpu­تان برسید.

Read more

۵ دسته از تجهیزاتی که باید دردیتا سنترها (مراکز داده) وجود داشته باشد

مرکز داده

برای راه اندازی یک مرکز داده نیاز به برنامه ریزی مشخصی داریم تا مطمئن شویم همه چیز به خوبی اجرا می‌شود.

فرقی نمی‌کند شما در حال راه‌ اندازی یک مرکز داده ی کوچک برای شرکت خود باشید یا اینکه بخواهید یک مرکز داده ی ابری با مساحت هزار‌مترمربع احداث کنید؛ در‌هر‌صورت باید تجهیزاتی را فراهم کنید که برای ساخت هر نوع مرکز داده ای ضروری می‌باشد.

ما این تجهیزات ضروری را به ۵ دسته تقسیم کرده‌ایم:

تجهیزات کنترل محیطی

اگر تجهیزات زیادی را در یک فضا قرارمی‌دهید، باید مطمئن شوید که دمای تجهیزات بالا نرود، به علاوه، اگر سطح رطوب این تجهیزات مناسب باشد، به طور بهینه اجرا می‌شوند. تنها استفاده از دستگاه تهویه ی هوا برای سیستم‌ها کافی نیست، بلکه باید بتوانید کل محیط مرکز‌ داده را با استفاده از موارد زیر مدیریت کنید:

– صفحه نمایش‌های محیطی:

نصب سنسور در بین تسهیلات برای اندازه گیری دما و رطوبت برای نظارت محیط ضروری است.

– برنامه های جریان هوا:

اگر برای چگونگی جریان هوا در بین تسهیلات برنامه ای ندارید، ممکن است با تغییر‌دمای متفاوتی رو به رو شوید که باعث آسیب دیدن تجهیزات می‌شود. راه های زیادی برای کنترل جریان هوا وجود دارد که از جمله ی آنها استفاده از فن، فن تری، فشار هوا و … می‌باشد.

– رطوبت ساز‌ها:

خیلی از افراد تصور می‌کنند که هر نوع رطوبتی در دیتاسنتر بد می‌باشد، ولی چنین تصوری درست نیست. برای اکثر تجهیزات، نگه داشتن سطح رطوبت بین ۴۵% و ۵۵% ایده‌آل است. زمانی که از تهویه های هوا استفاده می‌شود، نگه داشتن سطح رطوبت ممکن است چالش برانگیز باشد به همین دلیل استفاده از رطوبت سازها ضروری است.

 – خنک کننده ی هوا:

داشتن واحد های خنک کننده ی هوا امری ضروری است. این خنک‌کننده‌ها می‌توانند دستگاه های تهویه‌ی هوای سنتی، کولرهای آبی یا هر نوع دیگری باشند.

رک های سرور

تمام مراکز داده، انواع تجهیزات کامپیوتری را در دل خود جای داده اند، این تجهیزات شامل سرورها، روترها، سوئیچ‌ها، تجهیزات تلفن وغیره می‌باشند. شما نمی‌توانید این تجهیزات را به سادگی روی میز یا یک قفسه قرار‌ دهید چرا که این کار نه تنها استفاده ی نادرست از فضا محسوب می‌شود، بلکه می تواند در تهویه و دمای تجهیزات مشکل ایجاد کند، و آنها را در معرض خطرهای فیزیکی قرار دهد و منجر به کاهش امنیت شود.

رک های سرور مکان ایده آلی برای جای گرفتن تجهیزات درمرکز‌ داده هستند. در حقیقت وقتی شما به یک مرکز‌‌ داده فکر می‌کنید، آن تصویری که در ذهن‌تان نقش می‌بندد همین رک های سرور هستند که در دو سمت یک سالن طویل کنار هم چیده شده‌اند. بیشتر مردم تصویر ذهنی شان محفظه های بزرگی است که تجهیزات کامپیوتری و نورهای چشمک زن در آن جای گرفته است که این محفظه‌ها همان رک هستند.

منابع برق اضافی

تجهیزات در مرکزداده وابستگی بسیار‌ زیادی به برق دارند. در نگاه اول نیاز به الکتریسیته با سرور‌ها، روتر‌ها، سوئیچ‌ها و تجهیزات آی تی شروع می‌شود. اما این نیاز بسیار گسترده تر از این تجهیزات‌ می‌باشد. دستگاه تهویه و خنک‌کننده، دوربین‌های امنیتی و هر چیز دیگرِی که مربوط به امکانات و حفظ امنیت و نگهداری از آنهاست نیز نیاز به برق دارند. منبع برق برای یک مرکز داده باید قابل اطمینان باشد، یک اختلال کوچک در برق، باعث خاموشی تمام تجهیزات شده  و بعد از آن ساعت ها زمان صرف برگرداندن اطلاعات می شود. علاوه بر‌این، قطع برق می‌تواند آسیب جدی ای به تجهیزات وارد کند که در نتیجه ی آن عملکرد سرور کاهش پیدا کرده و محتمل هزینه‌های زیادی برای تعمیر می‌شود.

بیشتر مراکز داده دارای یک سیستم دو‌لایه برای برق‌ مازاد هستند. اول، یک باتری بزرگ برای پشتیبانی از سیستم وجود دارد. تمام برق موجود در فضا از طریق این باتری پشتیبان به جریان می افتد تا اگر حتی به مدت یک صدم ثانیه برق دچار اختلال شد، باتری‌ها همچنان برق مورد نیاز تسهیلات را تامین کنند.

این باتری ها معمولا برای یک مرکز داده به مدت کوتاهی برق رسانی انجام می‌دهند (در بیشتر مواقع بین ۵ الی ۲۰ دقیقه) هنگامی که برق تجاری قطع می‌شود و باتری ها شروع به تامین برق تسهیلات می‌کنند، مولد های بزرگی شروع به تامین برق مورد نیاز می‌کنند. در بیشتر تسهیلات، این مولد‌ها، مولد‌های دیزل و بزرگ هستند. این مولد‌ها می‌توانند برق را تا زمانی که نیاز باشد تولید کنند.

تجهیزات مدیرت کابل

یکی از پردردسر ترین و شایع ترین قسمت های یک مرکز داده، کابل های آن می‌باشد. هر کس تا به حال در یک مرکز داده فعالیت کرده باشد می‌داند که درهم تنیدگی کابل ها چه دردسری را می‌تواند ایجاد کند. قبل از اضافه کردن هر نوع تجهیزاتی در مرکز داده باید تهجیزات مدیریت کابل را تهیه کنیم. این تجهیزات با آیتم ساده ای مثل بست کمربندی شروع می‌شود. که سیم ها را در یک جا مگه می‌دارد. علاوه براین،خریدن کابل های رنگی میتواند به تشخیص آسان تر هر نوع کابل کمک کند.

درون رک های سرور، لازم است که کیت های مدیریت کابل داشته باشید که کابل‌ها را به درستی ساماندهی کند.

تجهیزات کامپیوتر‌ و شبکه

هدف مرکز‌ داده، ذخیره ی تجهیزات کامپیوتری و شبکه می‌باشد، اگر تمام تجهیزاتی که در بالا به آن اشاره شد را به درستی نصب کنید، میتوانید انواع کامپیوترها، سوئیچ‌ها، روتر‌ها و سرور‌ها را بدون هیچ دردسری راه اندازی کنید.

تجهیزاتی مثل سیستم خنک ‌کننده‌ی هوا یا رک‌های سرور می‌توانند تا یک دهه طول عمر داشته باشند و نیاز به تغییر آنچنانی ندارند،اما تجهیزات اصلی مرکز داده مثل کامپیوتر‌ها و سرور‌ها معمولا هر ۳ الی ۵ سال تعویض می‌شوند.

Read more

بهترین سیستم عامل برای سرور چیست ؟

بهترین سیستم عامل برای سرور چیست ؟

یکی از بحث­های همیشگی در میان کاربران در زمان خرید سرور حول محور انتخاب سیستم عامل می باشد؛ علاوه بر سیستم عامل­های شناخته شده­ی ویندوز و مک در دنیا رقیب دیگری به نام لینوکس هم وارد شده است. از آنجایی که سیستم عامل نقشی اساسی در سرور شما ایفا می‌کند باید به ضرورت شناخت آن و تشخیص اینکه چه سیستم عاملی مناسب می­باشد، برسیم.

برای اینکه مقاله به صورت هدفمندتر و کاربردی­تری جلو برود به رایج­ترین سیستم‌ عامل‌های استفاده شده در سرور توسط کاربران می‌پردازیم که شامل سیستم عامل لینوکس و ویندوز می‌باشد.

در پشتیبانی و میزبانی یک سایت با راه اندازی یک سرور اختصاصی و نصب نرم افزارهای موردنیاز براحتی می توان به اهداف مورد نظر رسید. مزیت سرورهای اختصاصی نسبت به دیگر انواع cloudها یا خدمات IT این می­باشد که بدون نگرانی بابت منابع اشتراکی، امنیت یا حریم خصوصی، تماما یک سرور را در اختیار داشته باشید. اما کاری که باید انجام دهید نصب، پیکربندی و راه اندازی نرم افزارهای مورد نیاز برای خدماتی است که می­خواهید سرور شما به عنوان یک میزبان یا Host آنها را ارائه دهد که این شامل سیستم عامل یا Os نیز می‌شود.

سیستم عامل چیست؟

نرم افزار سیستمی است که نوعی مدیریت در ایجاد ارتباط بین سخت افزار‌های محاسباتی و نرم افزارهای کاربردی دستگاه شما ایجاد می کند.

درواقع سیستم عامل با تحلیل منابعی که یک قطعه‌ی نرم افزاری نیاز دارد و تحلیل دستورهای کامپیوتری عملیاتی را آغاز و فایل­ها و منابع اطلاعاتی را مدیریت می­کند.

بنابراین سیستم عامل اساسی‌ترین بخش سرور اختصاصی شماست. نصب سیستم عامل کاری است که باید توسط تامین کنده‌ی Host یا توسط تیم IT شما انجام شود. اما نکته‌ی مهم این است که شما حق انتخاب دارید. بر خلاف سرویس­های ابری که با یک سیستم عامل پیش‌فرض عرضه می‌شوند، سرور‌های اختصاصی بدون سیستم عامل هستند و نوع آن را شما انتخاب می­کنید.

در اینجا ممکن است این سوال مهم مطرح شود که من چه نوع سیستم عاملی را انتخاب کنم و آیا می‌توان گفت کدام سیستم عامل بهتر است؟

در پاسخ به این سوال باید گفت هیچ بهتر مطلقی وجود ندارد چرا که هر کدام از سیستم عامل‌ها مزایا و معایب مخصوص به خود را دارند و شما باید با توجه به نیاز‌های کاربری خود بهترین انتخاب را برای تعیین سیستم عامل داشته باشید.

برای همین سعی داریم به طور جامع به شرح هر کدام از این سیستم عامل‌ها بپردازیم.

دو گزینه برای انتخاب سیستم عاملی که روی سرور تخصصی شما اجرا می‌شود وجود دارد: ویندوز (windows) یا لینوکس (linux).

سیستم عامل لینوکس خود به ورژن‌های مختلفی تقسیم شده و هر کدام از این ورژن‌ها خصوصیات و مزایای منحصر به فرد خود را دارند. بنابراین انتخاب سیستم عامل مناسب با کسب و کار شما مستلزم شناخت قوت و ضعف هر کدام از این ورژن­ها و انتخاب براساس نوع نیاز شما می­باشد. 

از آنجایی که ویندوز سیستم عاملی است که بیشتر مردم با آن آشنا هستند چرا که هر کامپیوتری را خریداری می­کنید، ویندوز از قبل روی آن نصب شده است و از طرفی دیگر لینوکس هم سیستم عامل رایگانی است که به شما اجازه می‌دهد سیستم عامل خود را شخصی­سازی کنید و آن را به صورتی که تمایل دارید تنظیم کنید. پس انتخاب بین سیستم عامل ویندوز و لینکوس بایستی بر طبق نوع نیاز شما باشد.

تفاوت بین سیستم عامل سرور با سیستم عامل معمولی چیست؟

درک تفاوت بین سیستم عامل سرور و سیستم عامل معمولی حایز اهمیت می‌باشد. در یک سیستم عامل معمولی برنامه‌هایی مثل ورد و اکسل، فتوشاپ، بازی­ها و اپلیکیشن‌هایی برای جست و جو در اینترنت و چک کردن ایمیل قابل اجرا می­باشد. علاوه بر این، از اتصالاتی مثل LAN و بلوتوث نیز استفاده می‌شود.

از نظر قیمت سیستم‌ عامل‌های معمولی از سیستم‌ عامل‌های سرور ارزان­تر می­باشند اما سیستم عامل‌های سرور علی­رغم گران قیمت­تر بودن، معمولا اتصالات کاربری نامحدودی دارند و از حافظه‌ی بیشتری برخوردارند. همچنین سیستم عامل سرور می­تواند به عنوان یک سرور وب، سرور دیتابس یا سرور ایمیل عمل کند. همچنین سیستم عامل­های سرور به جای اینکه تنها برای یک کاربر کارایی داشته باشد بصورت شبکه­ای بهینه­سازی شده است به این صورت که یک سیستم عامل سرور می تواند چندین دسکتاپ را مدیریت نماید.

کدام سیسستم عامل برای سرور خانگی و سرور شخصی مناسب تر است؟

وقتی بحث سیستم عامل­های خانگی برای استفاده شخصی می­شود، ویندوز و مک بهترین گزینه هستند. مخصوصا زمانی که کارهای ساده­ای با سیستم خود انجام می‌دهید و نیازی به شخصی­سازی ندارید. بعنوان مثال برای بازی ویندوز بهتر از مک عمل می­کند. بازی­ها معمولا برای سیستم عامل ویندوز و سخت‌افزارهای آن بهینه­سازی شده­اند.

اما وقتی بحث سرور‌های خانگی مطرح می‌شود، ویندوز و لینوکس گزینه‌هایی است که باید از بین آنها انتخاب کنید. به عبارتی ساده­تر، یک سرو خانگی برای دو کامپیوتر یا بیشتر راه اندازی شده و یک شبکه‌ی محلی در خانه ایجاد می‌کند. یک کامپیوتر شخصی اگر حافظه و فضای ذخیره­ کافی داشته باشد، می‌تواند به عنوان یک سرور خانگی عمل کند. سرورهای خانگی معمولا برای به اشتراک­گذاری محتواهای چندرسانه­ای بین سیستم ها استفاده می‌شود. مثلا اگر می‌خواهید از تمام سیستم­ها به فیلم‌ وعکس­ها و … دسترسی داشته باشید، سرور خانگی پیشنهاد بسیار خوبی است.

در ادامه به بررسی ویندوز و ورژن‌های مختلف لینوکس به همراه مزایای کلیدی هر کدام از آنها می‌پردازیم و اینکه چرا باید هر کدام را نسبت به نوع دیگر انتخاب کنید.

سرورهای ویندوز Windows

ویندوز‌های مایکروسافت بر بازار سیستم‌ عامل‌ها در طول سی سال گذشته تسلط پیدا کرده­اند و به طور تقریبی بر روی ۱.۵ میلیارد دستگاه در سراسر جهان راه اندازی شده­اند.

نکته‌ی قابل توجه این است که راه‌اندازی یک سیستم تجاری IT با یک سرور اختصاصی و یک PC دو چیز کاملا متفاوت می‌باشند. اگرچه ویندوز قابلیتی دارد که از طریق دسکتاپ به راحتی برای سرورهای اختصاصی قابل تفسیر و پردازش است. متشابها، اگر ویندوز را برای هاست سرورتان انتخاب کنید، همان رابط گرافیکی و همان گزینه‌های راهبری که در pc با آن سروکار داریم را دریافت می­کنید.

 به همین دلیل اگر تیم IT متخصصی نداشته باشید و با این‌حال بخواهید منابع سرورتان را مدیریت و پیکر بندی کنید، ویندوز‌ گزینه‌ی مناسبی می‌باشد. درحالی که لینوکس تماما دستورهای خطی و سینتکس می‌باشد، سرورهای ویندوز دارای رابط از راه دور دسکتاپ می‌باشند و به شما اجازه می­دهد تا از طریق تمام آیکون ها و منوهای مشابه PC سرور را مدیریت کنید.

ویندوز به شما اجازه می­دهد تا سطح نسبتا پیچیده ای از مدیریت سرور را در کنترل خود داشته باشید. این مدیریت شامل تنظیمات پیکربندی برای دیتابیس، دسترسی کنترل، اپلیکیشن‌ها، ایمیل شرکت و…‌باشد.

یکی از دلایل دیگر برای انتخاب سیستم عامل ویندوز این است که شما از حمایت اختصاصی مایکروسافت بهره‌مند می‌شوید. اگر به دنبال این هستید که وبسایت خود را بسازید و اجرا کنید، بعضی از توسعه دهندگان وب بر این باورند که چهارچوپ اسکریپت مایکروسافت ASP و ASP.NET برای کارکردن جزو ساده­ترین هاست و از بهترین پشتیبانی برخوردار است.

سرور لینوکس

از آنجایی که ویندوز برای ما شناخته­شده­تر است، اغلب اینگونه فکر می­کنند که ویندوز کاربردی­ترین سیستم عاملی است که در دنیا وجود دارد. اما لزوما درست نمی‌باشد.

دسترسی به آمار استفاده از پلتفرم‌های کد باز مثل لینوکس کار سختی است؛ به دلیل اینکه لینوکس به ورژن‌های مختلفی تقسیم می‌شود اما با این حال چیزی که ما می­دانیم این است که سیستم ‌عامل­های گوگل- اندروید بر پایه‌ی لینوکس هستند و همین امر رقابتی تنگاتنگ بین ویندوز و لینوکس در بازار سیستم‌ عامل­ها ایجاد می‌کند.

و زمانی که از مساله‌ی نصب دستگاه خارج شویم، متوجه می­شویم که لینوکس نقش اصلی­تری در زیرساخت‌های یک IT مدرن ایفا می‌کند. به عنوان مثال، حدود ۳۷درصد وبسایت‌ها توسط سرورهایی اجرا می‌شوند که از لینوکس استفاده می‌کنند و در مقابل ۳۰ درصد دیگر از ویندوز استفاده می‌کنند.

در حقیقت لینوکس برای کسانی که از هاست وب استفاده می‌کنند یکی از زیر مجموعه‌های Unix محسوب می‌شود. این سیستم عامل در سال ۱۹۷۰ توسط شرکت AT&T توسعه یافت و نقش بسیار مهمی را در توسعه‌ی معماری مشتری-سرور در دنیای جهانی وب ایفا کرد. لینوکس به عنوان یک معادل کد باز با Unix توسعه یافت و همچنان ۷۰ درصد وب هاست جهانی را در اختیار گرفت.

مزایای سیستم عامل لینوکس

اگرچه استفاده از سیستم عامل لینوکس نیاز به تخصص بالاتری دارد، اما این سیستم عامل سطح انعطاف­پذیری و کنترل بیشتری را نسبت به سرور ویندوز ارائه می‌دهد.

اگر یک توسعه دهنده باشید، لینکوس به شما اجازه‌ی شخصی‌سازی کامل می‌دهد تا کاربران بتوانند دقیقا با توجه به نیازهای خود، سرور سازمان­شان را پیکربندی کنند.

از دیگر مزایای لینوکس سرعت عمل بالای آن می‌باشد. این سیستم عامل می­تواند بدون نیاز به ریبوت کامل خود را به طور فعال اصلاح کند، کاری که سیستم عامل ویندوز نمی‌تواند انجام دهد.

هزینه‌ی راه اندازی لینوکس به عنوان یک پلتفرم کدباز، بسیار ارزان تر از ویندوز می‌باشد. یکی دیگر مزایای آن از نظر قیمت این می­باشد که لینوکس از منابع سرور بسیار کارآمدتر از ویندوز استفاده می‌کند؛ که باعث می‌‌شود شما بتوانید بیشترین خدمات را از یک دستگاه “فلز محض” دریافت کنید.

یکی دیگر از ویژگی­های مهم لینوکس به عنوان یک سیستم کد باز این است که مثل ویندوز تنها با یک نسخه‌ی رسمی عرضه نمی‌شود. توسعه‌دهندگان مختلفی می‌تواند کدباز لینوکس را دریافت کنند و با استفاده از آن سیستم عامل خودشان را طراحی کنند. (همان کاری که Google با Android انجام داده است). بسیاری از این نسخه‌ها گزینه های محبوب برای کسانی است که به دنبال راه اندازی سرور اختصاصی خودشان می‌گردند.

در یک نگاه سریع به انواع این توزیع ها  که زیرمجموعه های لینوکس هستند می‌پردازیم.

Ubuntu

ubuntu پیکربندی محبوبی از لینوکس برای سرورهای اختصاصی است چرا که یکی از ورژن­های ­پرکاربرد آن محسوب می‌شود. ubuntu سیستم عامل منتخب شرکت‌های بزرگی از جمله IBM، HP Cloud و حتی Microsoft می‌باشد. این ورژن هم مانند لینوکس معمولی از قیمتی مناسب و کارایی بالا برخوردار است.

Ubuntu طوری طراحی شده تا بتوان شخصی­سازی و اندازه‌گیری خدمات را به صورت مستقیم در محیط لینوکس انجام داد و هم در کسب و کارها و سازمان‌های بزرگ و هم برای کسب و کارهایی که تازه شروع شده و در حال رشد هستند، کارایی داشته باشد.

Red Hat Enterprise Linux

برخلاف ورژن‌های دیگر، Red Hat Enterprise Linux یک نسخه‌ی پولی است که تنها با کسب مجوز خرید قابل استفاده می‌باشد. یکی از تفات های این ورژن با Ubuntu این است که این نسخه برای افراد تازه کار توصیه نمی‌شود، در حالی که استفاده از ورژن Ubuntu برای افراد تازه­کار کاربری آسان­تری دارد.

برای کسانی که امنیت و ثبات سرور از اولویت بالایی برخوردار است، این ورژن نسبت به دیگر ورژن­های لینوکس برتری دارد.

CentOS

CentOS ورژن کد باز Red Hat Enterprise Linux است که تمام ویژگی‌های کلیدی Red Hat‌ را دارد با این تفاوت که دسترسی به پلتفرم آن رایگان می‌باشد.

با اینکه این نسخه از امنیت و مقاوم بسیار بالایی برخوردار است اما به دلیل اینکه نمی‌توان به بعضی از کاربردهای نسخه‌ی Red Hat دسترسی کامل داشت، معمولا بنظر می­رسد که از نظر ویژگی‌های کاربردی زیاد غنی نباشد.

Debian

یکی از ورژن‌های محبوب لینوکس که به آن Linux purists‌ نیز گفته می‌شود ورژنی برتر از نظر پیکربندی و شخصی سازی بوده و دارای پشتیبانی ارتباطی عالی، امنیت و مقاومت بالا می‌باشد.

با بررسی این دو سیستم عامل،‌ در نهایت این شما هستید که انتخاب می‌کنید و انتخاب شما کاملا بستگی به نیاز‌های شما و امکاناتی که می‌خواهید در اختیار داشته باشید دارد.

چه چیزی در سازمان شما اولویت بیشتری دارد؟ نگهداری از اطلاعات؟ امنیت بالا؟ کاربری آسان؟ به صرفه بودن قیمت؟ یا شاید تمام این موارد. طبیعتا ممکن است بگویید تمام این گزینه­ها. ولی باید بدانید که هرکدام از این سیستم عامل­ها روی هرکدام از این موارد تمرکز بیشتری داشته­اند. بنابراین شما نیز باید اولویت خود را مشخص کنید و با توجه به آن سیستم عامل خود را انتخاب کنید.

 

مقایسه ویندوز و لینوکس در یک جدول

امیدوارم که تونسته باشم کمکتون کرده باشم بازم سوالی داشتین کامنت ها بنویسید کارشناس های ما در کوتاه ترین زمان ممکن جواب میدهند.

.

Read more